Grassen, golven, gewelven, manen, wolken of pure abstracties – in essentie gaat het werk van Els Vos over de zingeving van het leven. In haar grafiek dringt ze door tot de kern der dingen die voor haar van belang zijn en tracht ze telkens weer tot een nieuwe synthese te komen. Van dit niet aflatende maar boeiende proces is men als kijker getuige wanneer men haar oeuvre in vogelvlucht overschouwt’, schrijft Johan Van Cauwenberge in zijn verhelderend essay over het oeuvre van Els Vos. De inleiding werd verzorgd door Marc Ruyters.
