Filosofie heeft altijd iets van de luis in de pels.
Wat betekent het om filosofie als een roeping te ervaren? En bepaalt die ervaring de wijze waarop een filosoof zich aan het denken wijdt? Wat zegt de geschiedenis van de filosofie hierover? Voelden belangrijke denkers uit heden en verleden zich geroepen om te filosoferen, of speelde die ervaring slechts een bijkomstige rol?
In dit boek gaan verschillende auteurs op zoek naar de verborgen drijfveren van het filosoferen. Ze gaan na wat filosofen precies aan het denken zet en wat hen ertoe brengt om hun inzichten en ideeën wereldkundig te maken en met veel passie te verdedigen. Op die manier plaatsen ze het verhaal van de filosofie in een origineel perspectief en sturen ze aan op een kritische doorlichting van de hedendaagse filosofische praktijk, zowel binnen als buiten de muren van de universiteit. Alle bijdragen zijn opgedragen aan Guido Vanheeswijck, gevierd denker, auteur en lesgever, maar bovenal filosoof uit roeping.
