Mocht er in kerkelijke kringen zoiets bestaan als een x-factor, dan zou er grote unanimiteit over bestaan dat kardinaal Basil Hume die had. De woorden van deze vroegere abt van abdij Ampleforth, later aartsbisschop in Westminster, vinden twintig jaar na zijn dood nog altijd hun weg naar het hart van wie ze tot zich neemt. Veelzijdig, diepzinnig, humoristisch, zijn maar enkele woorden om zijn buitengewone persoonlijkheid te schetsen. Ogenschijnlijke tegenstellingen weet hij in zich te verenigen. Als geen ander is hij mee met de grote veranderingen in Kerk en wereld. Tegelijk blijft hij altijd monnik, helemaal geworteld in God. Hij kan met iedereen overweg: hij is zowel voetbalsupporter met de supporters, als vriend aan huis bij de koningin. ‘Een pelgrim die God zoekt’, drukt het best uit wie hij was. Medepelgrims zoeken was de hoofdbetrachting in zijn leven. Dit verlangen eindigt niet met zijn dood.
