“Een prachtig en bij vlagen briljant boek. Trefzeker peilt Otten waar het in het christelijk geloof om gaat, zonder valse schaamte of moeilijke thema’s te schuwen. Als buitengewoon kundig essayist kiest hij geregeld een verrassende invalshoek en voert hij vandaaruit het gesprek tussen de christelijke traditie en de eigentijdse cultuur. Ik ben ervan overtuigd dat dit boek het in zich heeft een klassieker te worden.”
- ERIK BORGMAN over ‘Zondagmorgen’
Toen de pandemie kerkgang onmogelijk maakte, besloot Willem Jan Otten van het missen van de mis een deugd te maken. Hij schreef het boek waar hij sinds zijn doop in 1999 van heeft gedroomd: een essay dat week voor week reageert op het liturgisch jaar, volgens hem het grootste kunstwerk van de westerse beschaving.
Zondagmorgen is het verslag geworden van een persoonlijke, poëtische ‘tocht naar binnen’, dwars door alle 52 zondagen van het jaar.
WILLEM JAN OTTEN (1951) is meermalen bekroond voor zijn literaire werk. Voor zijn oeuvre ontving hij de Constantijn Huygensprijs en de P.C. Hooftprijs, en voor Specht en zoon de Libris Literatuurprijs.
Ook kreeg hij in 2011 een eredoctoraat in de theologie van de Universiteit Utrecht, vanwege zijn belang voor het zichtbaar maken van levensbeschouwelijke en religieuze thema’s. Otten introduceerde de Amerikaanse dichter en essayist Christian Wiman in Nederland, van wie hij Mijn heldere afgrond (2016) en Radicaal licht (2019) heeft vertaald.
