Sint-Rochusbedevaart Munsterbilzen
In de Kerk is de heilige Rochus de patroonheilige die aanroepen wordt in tijden van besmettelijke ziekten.
Het coronavirus dat enkele jaren geleden wereldwijd om zich heen greep heeft velen doen twijfelen. Artsen,
specialisten, verzorgers,… gaven het beste van zichzelf om de pandemie in te dijken, zelfs ten koste van eigen
veiligheid.
De geschiedenis heeft ons geleerd dat in het verleden ook dergelijke tijden met erge gevolgen voor de
samenleving de kop opstaken. Denken we maar aan de pest, cholera, ebola,…
In zulke donkere tijden zoeken velen opnieuw houvast in het geloof. In zulke momenten vertrouwen we onze
zorgen en verdriet aan weldoende mensen die ons voorgingen, de heiligen. Eén van hen is de heilige Rochus.
Wie was Sint-Rochus?
Rochus van Montpellier (Frankrijk) leefde in de veertiende eeuw. Na de dood van zijn ouders besloot hij het
leven van een pelgrim te leiden. Hij gaf zijn geld weg aan de armen en vertrouwde het beheer van zijn goederen
toe aan een oom. Zo ging hij op weg. Kwam hij ergens waar de pest woedde of een andere ziekte, dan bleef hij
daar om de zieken te verplegen. Uiteindelijk kwam hij in Rome aan. Drie jaar later, op de terugweg, werd hij in
de stad Piacenza zelf getroffen door de pest. Hij trok zich terug in een naburig bos, bang als hij was dat hij
misschien anderen zou besmetten. Hij werd er ontdekt door een naburige landjonker, doordat diens hond er
telkens met een homp brood vandoor ging. Het dier voorzag Rochus op die manier van voedsel.
Uiteindelijk genas Rochus van de pest en ging hij terug naar Montpellier. Daar heerste op dat moment een
burgeroorlog. Prompt werd Rochus, niemand herkende hem, als een spion aanzien. Ook de rechter aan wie hij
verantwoording moest afleggen herkende hem niet. En die rechter was nog wel de oom die zijn goederen
beheerde. Rochus deed er het zwijgen toe naar het voorbeeld van Jezus voor Pilatus… Men wierp hem in de
gevangenis waar hij na vijf (sommige bronnen acht) jaar stierf.
Na zijn dood werd hij herkend aan een moedervlek.
De Sint-Rochuskapel in Munsterbilzen
De kapel van Sint-Rochus in de Schietboomstraat in Munsterbilzen zou ontstaan zijn onder de vleugels van de
vroegere abdij. Tussen 1620 en 1635 zou Munsterbilzen en omstreken getroffen zijn door besmettelijke zieken
als dysenterie en de pest. In geschriften wordt naar de Sint-Rochusverering gewezen tijdens die periode. De
kapel is de enige beschermde kapel van Groot-Bilzen en is eigendom van de stad.
De Sint-Rochusbedevaart in Munsterbilzen
De traditie van verering van de heilige Rochus en de bedevaarten gingen in de loop der jaren zienderogen
achteruit tot in 2017 enkele vrijwilligers het Sint-Rochuscomité hebben opgericht om het tij te doen keren en de
bedevaart nieuw leven in te blazen. Met tenten, stoelen, versieringen in en rond de kapel, een eucharistieviering
worden de bedevaarders ieder jaar opnieuw welkom geheten. Wat nooit mag ontbreken is de crèmekar.
De Sint-Rochusbedevaart vindt jaarlijks plaats op de eerste zondag na 15 augustus, het feest van O.L.V.-
Tenhemelopneming; dit jaar op 18 augustus. De bedevaart begint om 15u00 met een eucharistieviering aan de
kapel in de Schietboomstraat. Daarna is er ruim tijd voor gezellig samenzijn waar een gratis ijsje al decennialang
traditie is.
Gebed
God,
die aan de Heilige Rochus,
de genade hebt verleend
door het teken van het heilig kruis
diegenen te genezen,
welke met de pest besmet waren.
Wij bidden U,
door zijn verdiensten en voorspraak,
bevrijd ons van ziekten
in het bijzonder in deze tijd waarin het coronavirus
zich over de hele wereld verspreidt.
Schenk genade en genezing aan de zieken
op voorspraak van Maria en alle heiligen. Amen.
