Over godsdienstlessen op school, de cartoons van Charlie Hebdo, de Europese cultuur, hoofddoeken en moskeeën… Bij alle discussies over religie en samenleving wordt er naar ‘de Verlichting’ verwezen: naar natie en rechtsstaat, vrijheid van godsdienst en scheiding van Kerk en Staat, naar democratie en het recht van de meerderheid. Allemaal in naam van de Verlichting. Door links en rechts, door voor- en tegenstanders van religie in het algemeen en van de islam in het bijzonder.
Herman Lauwers toont aan hoe meerduidig de moderniteit in haar houding tegenover religie is sinds de Verlichting. Hij zoekt uit hoe het christendom zich daarin inpaste en wat dat zou kunnen betekenen voor de islam in de moderniteit. Hij vecht de arrogantie aan van het Nieuwe Atheïsme, maar stelt ook eisen aan Europese moslims.
Herman Lauwers verzet zich tegen de lekenstaat, omdat die van atheïsme een staatsfilosofie maakt. Hij zoekt naar een nieuwe interpretatie van religieus pluralisme in een multiculturele staat. Hij formuleert van daaruit ook een kritiek op het boek Over identiteit van Bart De Wever.
God en Allah in het land der atheïsten is een boek met een brede scope: van christelijk humanisme tot postmodernisme, en van religieuze intuïtie tot strijdend atheïsme. Geschreven voor wie op zoek is naar nuance.
