Katrien Tuyteleers (53) uit Lint weet niet goed hoe het is gebeurd, dat ‘pastoraal werkster’ worden. De vormselcatechese dreef haar naar het HIGW om meer achtergrond te krijgen omtrent het geloof. Katrien: “Daar moest ik kiezen tussen een traject voor leerkracht of pastoraal werker. Hoewel het eerste mijn voorkeur wegdroeg, luisterde ik naar mijn omgeving die ervan overtuigd was dat de pastorale weg iets voor mij was.”
Pastoraal werker
Vervolgens volgde ze de opleiding Pastoraal Handelen en liep een aantal maanden mee op de pastorale dienst van een ziekenhuis. “Onderweg kreeg ik een beeld van welke lading de term ‘pastoraal werker’ dekte. Ik maakte me graag nuttig op de afdeling geriatrie. Ik ben ervan overtuigd dat je de méns moet blijven zien achter de zorgbehoevende. Het is immers niet omdat iemand een probleem heeft dat er iets mis is met de persoon in kwestie.”
Toen er een vacature was bij de Zorggroep Zusters Heilig Hart van Maria van Berlaar solliciteerde ze. “Ze staan voor ‘eenvoud, liefde, gastvrijheid’. Hun motto luidt ‘Ik heb geen andere handen dan de jouwe’. Die visie raakte me en blijft me raken.”
Ze ging aan de slag in woon-zorgcentrum Sint-Jozef in Wiekevorst van de Zorggroep toen er ook nog zusters actief waren en leerde van hen veel over hun spiritualiteit en aanpak. “Ze straalden een dynamiek, drive en levendigheid uit, die me energie gaf en blijft geven. Nu ze met pensioen zijn, bezoek ik hen nog geregeld. Dan laaf ik me aan de bron”, vertelt ze. “Na hun vertrek was het zoeken naar een nieuwe manier om mijn job richting te geven. Niet veel later daagde corona ons uit om een pastoraal vorm te geven rekening houdend met voortdurend wijzigende omstandigheden. Vandaag is het zoeken naar een nieuw evenwicht tussen de erfenis van corona, de inspiratie van de zusters en mijn eigen dynamiek.” Om de spiritualiteit van de congregatie tot bij alle medewerkers te brengen, werden al enige tijd geleden in alle huizen van de Zorggroep werkgroepen RZL (religie, zingeving en levensbeschouwing) opgericht. “Ik kan niet anders dan hun spiritualiteit verkondigen. Omdat ik het belangrijk vind dat ze levendig blijft. Ook voor mezelf. Ik heb immers geen andere handen dan de jouwe. Terwijl je in een parochie omringd wordt door gelovigen, is dat in een woon-zorgcentrum zeker niet het altijd zo. Vaak sta je alleen met je katholieke geloof. Dat daagt me telkens opnieuw uit om bij mijn geloof stil te staan.”
Een goede daad
Glimlachend blikt ze terug: “Vroeger was ik er altijd van overtuigd dat ik een goede daad moest dóén. Ik ging ervan uit dat het iets groots zou zijn, zoals een engagement in Congo of zo. Nu ik aan de slag ben als pastoraal werkster, vraag ik me soms af of Congo misschien in Wiekevorst ligt … Ik ben ervan overtuigd dat ik mijn goede daad hier en nu aan het doen ben. Ik merk dat ik van ‘geloven’ geëvolueerd ben naar ‘leven vanuit mijn geloof’. En vanuit dat leven vanuit het geloof wordt heel veel mogelijk.”
Leren leven
Katrien werkt in een omgeving waar veel mensen hun levenseinde naderen. Toch vindt ze dat niet deprimerend. Integendeel. “Ik mag er getuige zijn van hoe ze daarmee omgaan. Vaak heb ik gevoel dat zij mij leren te leven. Ze helpen me groeien in wijsheid. Het is indrukwekkend hoe ze vol vertrouwen het einde van het leven beleven”, getuigt ze. “We moeten ons blijven inzetten, in analogie met de visie van de zusters, om de mens te blijven zien achter de zorgbehoevende. Dat is wat ik versta onder ‘een liefdevolle aanwezigheid’ voor anderen.”
Jan Caljon
Lees meer in ‘Relevant’.
Abonneren kan via abonnementen.relevant@kerknet.be. Info op www.relevant-bisdomantwerpen.be.
Een abonnement kost 20 euro. Een los nummer kost 5 euro.
Info op 03 202 84 30.
