Met dit boek wil de Sociëteit van Jezus in Libanon eer betuigen aan een medebroeder van wie leven en dood, in volle Libanese burgeroorlog, een sterk getuigenis vormt van een volgehouden christelijk engagement, tot het bittere einde.
In 1966 trok jezuïet Nicolaas Kluiters naar Libanon om er zich op het priesterschap voor te bereiden. Acht jaar later werd hij pastoor in een arme streek in het noorden van de Bekaavallei. Het land werd in die tijd verscheurd door haat en oorlog. Kluiters slaagde erin het geloof van de mensen te verdiepen en wist de uiteenlopende gemeenschappen tot betere verstandhouding te brengen en hun sociale situatie te verbeteren. Op 14 maart 1985 werd hij ontvoerd op een weg die hij zelf aan iedereen in de streek afraadde. Zijn verminkte lichaam werd op 1 april in een 97 meter diepe ravijn teruggevonden.
Carole Dagher voert ons mee naar het uitgestrekte werkveld van Nicolaas Kluiters en naar de bijzondere mensen waarvan hij de herder was. Ze beschrijft ook zijn vroege leven in Nederland, zijn pastorale arbeid in de Bekaavallei en wat daar na zijn dood de vruchten van waren.
