Ik wil graag beginnen met Psalm 107:1 die ons oproept om God te danken, omdat Zijn zorg voor de schepping en voor mensen geen grenzen kent. Deze psalm heeft een speciale betekenis voor mij, omdat die ook verbonden is met mijn vakantie. Er waren twee belangrijke redenen waarom ik dit jaar met vakantie naar India ging: de doop van mijn neef en mijn onderwijshulp aan de studenten.
De doop van mijn neef
Ik wil God danken voor het wonder dat Hij in het leven van mijn broer en schoonzus heeft gebracht. Het is werkelijk een wonder, omdat hun kindje na acht jaar wachten eindelijk op deze wereld kwam. Zij waren al jaren bezig met behandelingen, waaronder ivf, maar helaas zonder succes. Ze hadden te maken met veel teleurstellingen, maar gaven niet op. Een jaar geleden kregen we het geweldige nieuws dat mijn schoonzus op natuurlijke wijze zwanger was. Dat was een grote vreugde voor ons allemaal na zoveel jaren wachten. Op 18 januari 2025 werd het jongetje geboren, en ik besloot eind januari op vakantie te gaan. Samen met de familie kozen we ervoor om de doop op 6 februari te houden, omdat dit de verjaardag van onze grootmoeder was, met wie we allemaal een sterke band hadden.
Op dat moment vernam ik van mijn collega, pater Immanuel die voorgoed naar India was teruggekeerd, dat de bisschop van Hasselt, mgr. Patrick Hoogmartens, van 31 januari tot en met 8 februari 2025 naar India zou komen. Hij vroeg of hij samen met de bisschop op 6 februari bij ons op bezoek mocht komen. Ik stemde meteen toe en vroeg hem of we de bisschop zouden kunnen vragen om mijn neef te dopen. We besloten dit als een verrassing te houden en het pas op die dag aan de bisschop te vragen. Pater Immanuel was het ermee eens, en zijn plan was om heel middag bij ons te blijven. Ik had een Belgische maaltijd voor hen bereid: broccolisoep, gekookte aardappelen met gebakken kippenbouten, en als dessert vanille-ijs. Tijdens de maaltijd vroeg ik de bisschop of hij het kindje wilde dopen. Hij was zo blij met mijn vraag, ik zag meteen het geluk in zijn ogen.
In de namiddag gingen we naar de kerk, waar de doop plaatsvond. Het kindje kreeg tijdens de doop de naam Chris(topher). Onze familie was ontzettend blij dat onze kleine Chris door de bisschop werd gedoopt. Het is een grote eer om door een bisschop gedoopt te worden. Daarom wil ik God uit heel mijn hart danken voor Zijn wonderen. Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk en vol van verrassingen.
Mijn onderwijshulp aan de studenten
De tweede reden waarom ik op verlof ging, was om de studenten te blijven ondersteunen, iets wat ik sinds 2011 doe. Elk jaar kijken ze uit naar mijn komst en het doet me veel deugd om mensen in nood te kunnen helpen. Het is moeilijk om in woorden te beschrijven hoe gelukkig en dankbaar ze zijn wanneer ze hulp krijgen. Ik zie al jaren dat geluk in hun ogen, en dat is de reden waarom ik blijf onderwijshulp geven.
Dit werk wordt mogelijk gemaakt dankzij de steun die ik van jullie krijg. Jullie handen verrichten goede daden, en daarom wil ik jullie hartelijk bedanken voor jullie vertrouwen en steun.
Dank de Heer, want Hij is goed; grenzeloos is Zijn barmhartigheid. Het is waar dat God door mensen Zijn nabijheid aan anderen toont. Daarom wil ik God uit heel mijn hart bedanken. Dank U, God.
Pater David Chinnappan
