“Het gaat bij pelgrimeren niet om de aankomst, maar om het thuiskomen beladen met pollen die je moet omzetten in honing als voedsel voor de geest”
(R.S. Thomas (+ 2000), een anglicaans priester uit Wales)
Hugo Lambrechts (77) uit Schoten kreeg de pelgrimsmicrobe te pakken na zijn pelgrimage naar het Heilig Land in 1970. Sindsdien stapte hij naar tal van genadeoorden, van Compostela over Nederland tot Lübeck in Duitsland. Hij reconstrueerde zelf de oude pelgrimsroute van Brugge naar de Marienkirche van de Hanzestad Lübeck (met een madonna in een Antwerps retabel uit 1518) en publiceerde het itinerarium. Ook Oostakker en Edegem stonden op zijn lijstje, en meer dan vijftig keer nam hij deel aan de bedevaart naar Scherpenheuvel vanuit Berchem met de bekende ‘Grote Trek’, of met enkele broederschappen. Onnodig te zeggen dat de man een bijzondere devotie tot Maria koestert.
Honger en dorst
“Die is me als het ware met de paplepel ingegoten”, vertelt Hugo. “Mijn grootmoeder maakte jarenlang prachtige Madonna’s onder stolp. De madonna in de kerk van Sint-Job-in ’t- Goor is van haar hand. En op weg naar Compostela droeg ik mijn vaders medaille van Onze-Lieve-Vrouw van Antwerpen als talisman bij me.”
Een bescherming had hij nodig, zo ondervond hij onderweg. “Op een bepaald moment stapte ik door een verlaten streek. ’s Ochtends was ik vertrokken zonder proviand mee te krijgen. Ik had honger en dorst en kreeg het moeilijk. In de schaduw van een grote boom in het zoveelste verlaten dorp zette ik me neer om even uit te rusten. Uit het niets verschenen twee mannen die me vroegen of ik wilde eten en drinken met hen. Voor mij waren ze twee engelen, die Onze-Lieve-Vrouw op mijn pad stuurde, ook al had ik er haar niet om gesmeekt. Maar ze zag dat ik in nood was …”
Pelgrimage of bedevaart
In de ogen van Hugo is er een wereld van verschil tussen pelgrimeren en op bedevaart gaan. “Een pelgrimage is een lange tocht. Je bent weken of maanden onderweg, in het buitenland, in den vreemde. Een bedevaart is korter. Bovendien ben je doorgaans maar één dag onderweg”, legt hij uit. “Je moet wel een bepaalde gemoedstoestand hebben om op pad te gaan. En er is een spirituele insteek. Zowel al pelgrimerend als op de bedevaartweg groei je naar een eindpunt toe, ook al is dat niet het voornaamste doel. Dat is het terugkomen. Want de tocht brengt een verandering in je teweeg. Het is een louteringsproces, dat bewerkstelligt dat je dat je de pollen die je onderweg opdeed, in honing omzet, om een ander mens te zijn thuis.”
Kippenvel
Vandaag is De Grote Trek, een initiatief vanuit de scoutswereld dat voor het eerst georganiseerd werd in 1931 en sindsdien elke eerste zondag van mei tussen Berchem en Scherpenheuvel, voor de meeste deelnemers eerder een sportieve uitdaging over 57 kilometer dan een bedevaart naar Maria. Voor Hugo blijft de aankomst aan de Mariakapel in Scherpenheuvel na een hele nacht stappen en toch best een pittige fysieke inspanning, telkens weer een thuiskomst bij de moeder Gods. “Voor mij gaat het om Maria en Jezus aan het kruis. Bij aankomst zingen we Marialiederen, begeleid door de Jamboreeband die steeds op kop van de stoet stapte. Dat is een kippenvelmoment”, zegt hij ontroerd. “Een eindpunt is ook een rustpunt. Daarna keer je terug huiswaarts en duik je terug in je agenda. Wat ik heb beleefd onderweg, dat louteringsproces, probeer ik door te geven in mijn engagementen, zoals de inventaris van de Mariakapelletjes en gevelmadonna’s in Schoten die ik maakte voor de erfgoedcel Kempen of de nieuwsbrieven van de Rozenkrans. In 2000 blies ik de Broederschap van de Heilige Rozenkrans, origineel opgericht in 1644, nieuw leven in en vorig jaar op 6 oktober, de Rozenkransmaand, organiseerden we een Kleine Ommegang vanuit Sint-Cordulakerk in Schoten. Zo kwam de Rozenkransmadonna voor het eerst in 57 jaar terug onder de mensen. Een beklijvend moment.”
- Info bij Hugo Lambrechts via hn.lambraug@hotmail.com
Daar kan je ook het pelgrimsboek met het itinerarium naar Lubeck aanvragen.
Lees meer in ‘Relevant’, het magazine van het bisdom Antwerpen.
Abonneren kan via abonnementen.relevant@otheo.be.
Info op www.relevant-bisdomantwerpen.be. Een abonnement kost 45 euro. Met een steunabonnement van 75 euro steek je ons een hart onder de riem.
Een los nummer kost 15 euro. Info op 03 210 08 30.
