Maandag 26 mei
Een zonovergoten morgen, wie had dat de voorbije dagen gedacht!
Met 18 Ferm madammen stonden we klaar met goede moed. Nog iemand die wachtte op haar helm en iemand die een hesje nodig had … iedereen klaar, starten maar.
Wat een mooie rit door de velden met hier en daar een gekende weg. De voormiddagstop werd gehouden bij De Coeck in Ravels. Langs het kanaal fietsten we verder richting Weelde en zo de grens over.
De middagstop was voorzien bij Happy in Alphen. Wat smaakten onze bokes van thuis. Er werd gezellig gekeuveld en de zon bleef van de partij. We vervolgden onze route naar Oosterhout. Bij het recreatiepark Haasje Over namen we een namiddagdrink. Daar aangekomen stelde M. vast dat haar handtas niet in haar fietszak stak. Nog eens goed controleren, maar helaas ze was er niet. Oei, even bellen of ze was blijven staan bij Happy. Inderdaad. En toen, hoe losten we dit op? Er waren twee mogelijkheden: 1) onze bagageman zou woensdag langs daar rijden en ze ophalen, alleen had M dan geen telefoon en op woensdag was het gesloten; 2) met twee personen terug fietsen. OK, Maria en Maria keerden hun nieuwe fiets en reden terug. Daar aangekomen eerst iets gedronken, dan nagegaan hebben we alles bij en hup richting Dongen. Bij Happy hadden we gevraagd hoe we het vlugst in Dongen konden geraken, eventueel langs de grotere wegen. Wat een geluk: we konden onmiddellijk het Bels Lijntje op en dit tot aan het kanaal. Het was altijd rechtdoor, rechtdoor … één grote weg over. Eenmaal over het kanaal waren we zo in Dongen. Ondertussen was het bijna 19 u en hadden we 112 km in de benen. We voelden ons klaar voor de Dodentocht in Bornem, wel met de fiets te verstaan. De groep had op ons gewacht, we konden nu samen aan tafel. Wat een keuze: een viergangenmenu met voor ieder wat wils: asperge- of tomatensoep, een snack, dan een hoofdschotel van de grill en tot slot een toetje!
Sommigen kozen kangoeroe als hoofdschotel. Oeijoejoei, als dat morgen maar geen bijwerkingen gaf. Na het dessert werd er nog heel wat nagebabbeld en gelachten.
De dag was mooi geweest.
Dinsdag 27 mei: een dagtoer in Dongen
De dag begon fris, er was zo goed als geen regen gemeld. We fietsen langs mooie paden. In Waspik hielden we een tussenstop. Hoola, er was ook een hobbywinkeltje … maar pech, op maandag en dinsdag gesloten. Dan maar verder. Het was mooi fietsen langs de waterwegen, onder de bomen met geen autoverkeer, enkel wat tegenliggers of voetgangers.
In Biezenmortel bij de Rustende Jager, gelegen in de Loonse en Drunense duinen, genoten we van een heerlijke middaglunch. Opnieuw hadden we keuze, alles was goed verzorgd.
Tijdens onze maaltijd hoorde ik nog een toepasselijk gezegde nl. Je krijgt het weer dat je verdient. Iemand merkte op: ‘We zijn 18 Ferm madammen met een goede inborst.’
Ook de namiddagrit verliep goed: mooie wegen door de natuur langs brede kanalen. Af en toe een windvlaag en een handvol mieserregen. En ook nog een kaaie draai met een bergop. In het hotel aangekomen, namen we nog een namiddagdrink en keuvelden wat na. Tijdens het diner stelden we vast dat het was beginnen regen.
Bij het opnemen van de avondlunch zei de bediende: de aspergesoep is op. Oooh? Grapje, grapje. Maar bij het noteren van de hoofdschotel, meer bepaald de beenham, zei ze weer: die is op. Grapje? Neen, dit was echt.
Vooraf had de organisatie na overleg al besproken dat driegangen voldoende was. Zo was er weer wat extra budget om ’s avonds iets straffers te drinken. Onder leiding van Angelique verliep het diner vlot.
Na het toetje was er voorzien om buiten in het park te kubben, maar de regenbuien staken hier een stok (haha) voor. Dan werden de gezelschapspellen boven gehaald: rummikub, kaarten om te ezelen en de kubus om te dobbelen. We gingen bij elkaar kijken hoe het spel werd gespeeld. Dobbelen leek me het gemakkelijkst, dus deed ik mee. Hoera, meteen gewonnen. Dat heet dan beginnersgeluk. Weer werd er goed gelachen en gebabbeld. Ook deze dag was goed verlopen.
Nog vermelden dat de lift ook wel iets had, met de mooie puzzel op de muur en een open look tot boven. Je moest wel een goede vinger hebben om ze te bedienen.
Woensdag 28 mei
Het ontbijt bracht reeds ideeën voor het volgende jaar. Deze plaats werd in ieder geval op de lijst voor later gezet. Ook de bedienden van het hotel waren tevreden over ons. We mochten terug komen want we waren een warme groep en dat werkte aanstekelijk.
Vandaag terug naar huis. We waren optimistisch. Onze bagageman nam nog enkele groepsfoto’s en klaar waren we.
Even was het onduidelijk waar we naartoe fietsten. We moesten de Princes Maximastraat in en die lag aan de andere kant. Dus keerde we om en volgden de juiste weg. Maria en Maria herkenden delen van het Bels Lijntje dat zij de eerste dag gefietst hadden. Na ongeveer 15 km genoten we van een tussenstop in de Boerenschuur met koopcenter. Vandaar uit vervolgden we onze weg via het Bels Lijntje richting Zondereigen. En opeens …. daar over de velden …. een regengordijn, dat met rasse schreden op ons af kwam. We trokken onze regenkleding aan. Zonder bui thuiskomen, ja dat was te mooi geweest. We fietsten verder en merkten dat het Bels Lijntje niet overal rechtdoor, rechtdoor was. Net voor de middag kregen we nog een tweede plensbui. Hierdoor smaakten de croques in het Koffiehuisje te Zondereigen heerlijk. Even verder op het Bels Lijntje sloegen we links af de velden in en kwamen uit naast het kanaal. Daar doemde een fietsbrug op. Moesten we daar opklimmen met onze fiets? Dat zagen we niet zitten. Dus reden we verder naar de ophaalbrug aan de Nieuwe Kaai en fietsten we aan de andere kant van het kanaal terug. Aaah, slijk, plassen en modder dat hadden we nog niet gehad.
We waren terug op de voorziene weg en fietsten verder langs landelijke wegen en verharde paden op weg naar de Liereman waar we onze namiddagstop hielden. De laatste afspraken werden gemaakt. Omdat we zuinig omgesprongen hadden met het budget, kon er ook nog een terugkommoment af. We prikten een datum.
Dan op weg naar huis want er stond nog een bobbeltje op de weerradar en we kwamen graag droog thuis.
Ieder was tevreden over deze 3-daagse. Ook diegene die er voor de eerste keer bij waren, hadden er van genoten.
Nog een extra woordje van dank aan onze bagageman Danny!
Maria Ooms
Ferm Retie
