Godsdienstlessen draaien om veel meer dan catechese of Bijbelverhalen. Ze bieden ruimte voor gesprekken over zingeving, identiteit en moeilijke levensvragen. Maar hoe vrij zijn leerkrachten werkelijk om gevoelige thema’s aan te snijden? Zijn er nog taboes in de godsdienstklas? En hoe creëer je een veilige omgeving waarin jongeren durven te spreken over wat hen raakt? Godsdienstleerkrachten Marjolein en Nico delen hun ervaring over openheid, spanningsvelden en de rol van de godsdienstles als oefenplaats voor kwetsbare gesprekken.
Worden bepaalde onderwerpen binnen de godsdienstlessen als taboe beschouwd?
Nico: Alles moet bespreekbaar zijn, maar ik bots soms op weerstand bij mijn leerlingen, bijvoorbeeld omtrent LGBTQIA+, (trans)gender en tolerantie tegenover andere culturen. Als godsdienstleraar moet ik ook de andere kant laten horen, meen ik. Ik hanteer de regel van het past-echt (een regel waarbij de ander op een respectvolle manier mag aangeven dat hij of zij liever niet wil antwoorden) als een vraag te persoonlijk wordt. Leerlingen mogen de vragen ook altijd terugkaatsen. Als ik van hen verwacht dat er geen taboes zijn, geldt dat omgekeerd ook.
Voel je je als leerkracht voldoende vrij om open gesprekken te voeren over gevoelige thema’s binnen je vakgebied?
Marjolein: Ja, absoluut. Het leerplan godsdienst biedt veel ruimte om actuele en gevoelige thema’s te bespreken, en die vrijheid is essentieel. Soms voel je wel de spanning tussen het kerkelijke standpunt en de leefwereld van jongeren, bijvoorbeeld omtrent homoseksualiteit of genderdiversiteit. Ik vind het belangrijk ook het standpunt van de kerk eerlijk te kaderen, maar ik stimuleer leerlingen vooral om hun eigen mening te vormen.
Lees meer in ‘Relevant’, het magazine van het bisdom Antwerpen.
Abonneren kan via abonnementen.relevant@otheo.be. Info op www.relevant-bisdomantwerpen.be.
Een abonnement kost 45 euro. Een los nummer kost 15 euro. Info op 03 210 08 30.
