Nieuwjaarsbrief van onze pastoor moderator

Beste mensen,

Een nieuw jaar is pas begonnen. Als een nog grotendeels gesloten boek ligt het voor ons. Net zoals bij het begin van een nieuwe roman dat je leest ben je benieuwd wat er allemaal zal gebeuren en hoe het zal aflopen…

Geen fraai jaar

Het voorbije jaar was geen zo’n fraai jaar. We herinneren het ons vooral als het jaar waarin ook ons land getroffen werd door die vreselijke aanslag in Brussel en Zaventem. Onlangs hoorden we nog op het nieuws dat er in de loop van het voorbije jaar minstens zes aanslagen zijn verijdeld door onze politiediensten. Het betekent dat we eigenlijk voortdurend in een soort sluipende oorlogssituatie zitten. Paus Franciscus zegt al langer dat we een Derde Wereldoorlog aan het beleven zijn maar dan in ‘stukjes’. Aan de Sint Pietersbasiliek in Rome en ook aan de Mechelse Sint Romboutskathedraal stonden met kerstmis zwaar bewapende agenten omwille van de terreurdreiging. Een ‘raar’ beeld… Wat vroeger de ‘ver-van-ons-bed-show’ was is akelig dichtbij gekomen. Het nieuwe jaar zal daar helaas wellicht weinig verandering in brengen…  We leven in verwarde tijden. Wat is de oorzaak van die terreur en waar ligt de oplossing, het is allemaal niet zo duidelijk. Hoe moeten we reageren op de vluchtelingenstroom? De terreurdreiging maakt dit vraagstuk niet gemakkelijk…

Verwarde tijden

Dat we in verwarde tijden leven bleek ook uit een recent krantenbericht. Het verbruik van anti-depressiva en anti-psychotica is de laatste tien jaar spectaculair gestegen. We leven in één van de meest welvarende delen van de wereld maar blijkbaar staan welvaart en welzijn niet recht evenredig met elkaar in verhouding. We nemen liever een pilletje dan dat we erover zouden praten. De ‘pillenmaatschappij’ zoals psychiater Dirk De Wachter het verwoordt. Maar die pillen zijn maar een symptoombestrijding die een dieperliggende malaise verbergen. Onze maatschappij zet blijkbaar enorm veel druk op mensen, ook op jonge mensen. Je moet succesvol kunnen zijn op vele vlakken, zowel in je beroepsleven als in je privé- en gezinsleven, je moet een rijk en gevarieerd vrijetijdsleven erop nahouden. Het ‘gewone’ is niet goed genoeg, het moet vooral ‘super’ zijn. En als je niet meekan, neem dan een … pilletje om je weer beter te voelen en toch mee te kunnen in de ‘ratrace’ van het leven.

De klokken zullen luiden

Te midden deze verwarring is het goed en zelfs noodzakelijk dat ook in 2017 de klokken zullen luiden als een profetisch teken en een oproep dat het anders kan, dat het anders moet. Wanneer we naar de kerk komen lezen we uit die aloude Bijbelse boeken die niets aan actualiteit inboeten. De boodschap die we er horen is soms bemoedigend, soms bevragend maar vooral horen we spreken over een God die ons niet loslaat. Gelovig in het leven staan is vooral leven vanuit dit basisvertrouwen en deze houding dat wat er ook gebeurt in ons leven God ons niet in de steek laat. Hij is Immanuel, God-met-ons en alles wat wij als mens aan wel en wee kunnen meemaken daar heeft hij weet van want hij heeft het zelf in Jezus aan den lijve ondervonden.

Het evangelie is waarlijk Blijde Boodschap omdat het finaal een boodschap brengt dat het leven sterker is dan de dood. Neen, wie naar de kerk komt krijgt er geen pilletje maar wat ons daar aangereikt wordt is het geneesmiddel bij uitstek. We mogen delen in het voedsel van eeuwig leven dat ons reeds hier en nu doet leven, ten volle. Wie deelt in dit brood weet dat hij ook het brood van elke dag te breken en te delen heeft met de mensen om zich heen. Gedeeld geluk, dubbel geluk wordt wel eens gezegd. In de kerk mogen we uitspreken dat we allen kwetsbare mensen zijn en dat ons leven niet een aaneenrijging is van het ene succes na het andere, dat we ook falen hier en daar en zelfs zondig zijn.

De Blijde Boodschap is echter dat we weet hebben van een God die ons ook dan niet loslaat maar ons steeds opnieuw doet opstaan ten leven.

In de kerk kunnen we op verhaal komen bij God, hopelijk kunnen we ook bij elkaar op verhaal komen. Voor een gelovige is het leven geen ratrace, altijd druk, altijd bezig, altijd hectisch… Er zijn hoogdagen en laagdagen, maandagen en zondagen, Goede Vrijdag en Pasen, tijd om voor te bereiden en tijd om te vieren, kersttijd en paastijd, dat laatste maar liefst vijftig dagen! Alles heeft zijn tijd, zegt Prediker en zo is het goed. Kunnen we dat ook aanvaarden in ons bezig-zijn van elke dag? Kunnen we dat aanvaarden ook als het minder goed gaat, dat ook dan alles zijn tijd heeft? Iets ‘uitzweten’ heeft zijn tijd nodig of grijpen we liever naar het pilletje om ons weer vlug beter te voelen en weer ‘mee te kunnen’ en gunnen we de ander de tijd om iets uit te zweten of raden we hem of haar aan vlug ‘een pilletje’ te nemen…? Alles heeft zijn tijd. Wie voortdurend bezig is met ‘straks en morgen’ gaat voorbij aan vandaag. Zou er niet meer welzijn zijn in onze samenleving als we meer zouden leven in de tijd in plaats van voortdurend tegen de tijd te leven?

Ja, het is goed dat ook in 2017 de klokken zullen luiden als profetisch teken om halt te houden, letterlijk op te houden, sabbat te houden zoals de Joden het zeggen en doen. Mens, hou eens op en kom tot jezelf, kom tot God want dat is eigenlijk hetzelfde… Ja, het is goed dat ook in 2017 de klokken zullen luiden, niet om successen te vieren maar om het leven te vieren, het leven zoals het is… Zalig en Gelukkig 2017!

Pastoor Bart