Hij vindt je altijd

Brussel, begin november. Het is al donker en Dorota Abdelmoula  is dus al ongeveer 36 uur wakker. Na een belachtelijk lange werkdag vloog ze meteen van Krakau naar België.  Als ik duizend keer herhaal dat slapen nergens voor nodig is, voel ik het misschien ook, lacht ze. Ik leef al maanden zo. Dit mag je niet als job zien. Het is een unieke ervaring, once in a lifetime.

Dorota heeft het over haar functie in de organisatie van de Wereldjongerendagen in Krakau deze zomer. Ze is onder meer verantwoordelijk voor de contacten met alle internationale partners. Het is alsof je op missie vertrekt, zegt ze. Ik geef twee jaar van mijn leven. Ik heb geen tijd voor hobby’s of voor vrienden, maar eigenlijk zou ik het niet anders willen. Vroeger wilde ik om de een of andere reden Franse les geven in Madagascar. Wel, ik heb mijn Madagascar nu.

En het Wereldjongerendagenkruis?

Dorota • Ik weet nog dat ik in de slaapzaal voor vrijwilligers zat, toen het aankwam in Madrid. Ik snapte helemaal niet waar iedereen zich zo over opwond. Maar het verhaal van dat kruis is zo krachtig… Tegelijk is het nauwelijks te begrijpen dat een symbool als het kruis zoveel jongeren samenbrengt.

Nu bezorgt het mij ook vlinders in de buik. Het is een symbool waar ik wil voor vechten, figuurlijk dan.

Mijn ‘probleem’, als je het zo kan noemen, was dat ik altijd erg dicht bij de Kerk stond. Ik heb geen groot bekeringsverhaal… maar dat betekent ook dat mijn geloof niet altijd even diepgaand was. Het was gewoon in de buurt. En toch rekende God op mij. Dat ik nu voor de WJD werk, dat is het bewijs van Gods aanwezigheid. Ik ben me niet altijd van Hem bewust, maar Hij is er en doet grootse dingen.

Je hebt het zo druk. Heb je tijd om te bidden?

Dorota • Ik ontdek dat God op dat vlak geen grenzen kent. Vorige week was iedereen in vakantie, terwijl ik alleen in mijn bureau zat met een enorme stapel papier. Toen liet ik me toch overhalen om met een vriendin naar voetbal te gaan kijken op café. Middenin de wedstrijd raakten we plots aan de praat over geloof.

Alsof God dan maar een momentje nam in mijn veel te drukke agenda.

Gisteren was ik dan weer in gesprek met een journalist. Vreemde gedachtekronkels brachten me bij wat een priester ooit tegen me zei, en ook dat was een onverwachte dosis spiritualiteit. God vindt je altijd. En dat is meer dan gek.