Zondag is het moederdag. Voor ons de aanleiding om op zoek te gaan naar iemand die dagelijks met (jonge) moeders te maken heeft. Vroedvrouw Anouk Caris (27 j) uit Kessenich was bereid voor een gesprek. Met de uit Kinrooi afkomstige Brenda Coppens werkt zij samen in vroedvrouwenpraktijk Initia.
“Als kind was ik al gefascineerd door zwangerschap” vertelt Anouk. “Ik keek naar ‘Spoed’ op TV. Ik zag dokter Babs met mama’s en kinderen bezig en wist: ‘dat wil ik ook’. Intussen opereerde ik mijn poppen.”
Anouk is erg goed in economie en wiskunde en volgt het PMS-advies: TEW, een opleiding waar ze enthousiast aan begint. Maar na één jaar schakelt ze over naar de opleiding vroedvrouw. “Helemaal mijn ding, de puzzelstukjes vielen in elkaar. Ik behaalde een diploma vroedvrouw-verpleegkundige en kon meteen aan de slag bij het Wit-Gele Kruis. Na een jaar begon ik als zelfstandige: als vroedvrouw kan ik nu jonge mensen bijstaan bij het begin van het leven, als verpleegkundige begeleid ik ouderen aan het einde er van.”
De ziekenhuisperiode voor bevallingen is nu heel erg kort. Er gebeuren ook steeds meer thuisbevallingen. Een vroedvrouw is dan ook een welgekomen ondersteuning.
“Sommige ziekenhuizen volgen een zwangere vrouw graag zelf volledig op tijdens de zwangerschap, andere verwijzen al van bij het eerste bezoek bij de gynaecoloog naar een vroedvrouw. Als je al van bij het begin van de zwangerschap betrokken wordt, creëert dat een betere band met het jonge gezin.”
Het valt op dat Anouk het steevast heeft over ‘het jonge gezin’ en niet over ‘de jonge moeder’. Een belangrijke nuance zo blijkt. Anouk: “De papa wordt vaak vergeten, ook al heeft hij ook een belangrijke band met het (ongeboren) kind. Ik vraag dan ook altijd hoe het met de papa gaat. Zo probeer ik beide ouders te ondersteunen.”
Wanneer voelt een vrouw zich mama? Dat is volgens Anouk voor iedereen verschillend: “Voor sommigen is dat meteen na een positieve urinestick, voor anderen komt het moedergevoel pas na de geboorte. Dat gevoel is persoonlijk. Te vaak krijgen jonge mensen tientallen adviezen van anderen. Ook dokter Google is een slechte adviseur. Zwangerschap en bevallen is een heel natuurlijk proces en is niet aan regeltjes onderworpen. ‘Er moet juist niks’ is voor mij een belangrijke boodschap die ik probeer mee te geven.”
Naast de medische begeleiding van moeder en kind, is vooral de psychologische begeleiding belangrijk. “Goede informatie is cruciaal. Iemand die vooraf weet dat het bij een bevalling enkele (lange!) seconden duurt eer het kindje begint te wenen, is niet ongerust als die eerste schreeuw lijkt uit te blijven. Ook sta ik hen bij als ze het moeilijk hebben: tijdens de babyblues; de huildagen kort na de bevalling, bij problemen met de borstvoeding, of andere zorgen…”
Of ze niet jaloers is als ze al die jonge gezinnen met een kindje ziet, wil ik nog weten. Anouk: “Helemaal niet. Mijn tijd komt nog wel. Nu geniet ik voluit van die baby’s van anderen en van de ondersteuning die ik hun mama en papa kan geven.”
Jan Lamberigts
De meeste vroedvrouwen zijn geconventioneerd: de zorgen die zij verlenen en de begeleiding die zij geven worden voor 100 % terugbetaald door de mutualiteit.
Onderschrift bij de foto:
Vroedvrouw Anouk Caris: “Dokter Google is een slechte adviseur.” © J.L.
