Als priesters hun pensioen aanvragen blijft het doorgaans stil. Na een poosje volgt dan het verzoek van de bisschop die plannen nog een paar jaar uit te stellen. Toen Rik Devillé in 2009 zijn aanvraag deed, kreeg hij na een week het bericht: ‘’t Is in orde!’ Het zegt alles over zijn populariteit bij de toenmalige kerktop. Want Devillé was en is de man die met zijn werkgroep Mensenrechten in de Kerk het seksueel en ander misbruik aanklaagde. Toen in 2010 de affaire-Vangheluwe uitbarstte, kreeg hij gelijk: de Kerk hééft een structureel probleem. Tien jaar na zijn pensioen schrijft Devillé zijn gevecht van zich af. Want zeker, de erkenning voor de slachtoffers lijkt in zicht. Maar is de onderste steen echt boven water gekomen? In de kelder van de priester zijn huis staan drie wanden vol kasten met dossiers. Ze bevatten meer dan duizend getuigenissen van slachtoffers. In dit boek blikt Devillé niet alleen terug, hij laat ook honderd en een van die slachtoffers aan het woord. Want theorieën en cijfers zijn één zaak, individuele verhalen een andere. Een boek als een testament voor het nageslacht
