“Waar?” “Wanneer?” Twee eenvoudige vragen die we vaak stellen in het leven van elke dag. Dat is niet zomaar. Een duidelijk antwoord als we vragen: “Waar?”; “Wanneer?” helpt ons. Het helpt ons om het ‘verleden’ op een juiste manier te herinneren. Het stelt ons in staat afspraken te maken met anderen en zo ‘toekomst’ in te schrijven in onze agenda of mobieltje.
Maar hoe kunnen we weten waar en wanneer God ruimte wil in onze agenda? Waar en wanneer kan het Rijk van God de meeste kansen krijgen in mijn leven? Geloven in God betekent ook: vertrouwd geraken met agenda van God. De lezingen van de derde zondag door het jaar (B) nodigen ons uit om hierover na te denken en te bidden.
Gods agenda volgen is niet vanzelfsprekend. Jona kan ervan meespreken. God geeft aan Jona een boodschap voor de burgers van Ninive. De Ninivieten zijn corrupt en losbandig. God wil hun gedrag niet langer verdragen. Als de Ninivieten zich niet bekeren, zal God hen straffen. Dit moet Jona hun gaan vertellen. Jona heeft Gods agenda goed begrepen. Hij weet ‘waar’ God hem wil: in de grote verdorven stad Ninive. Maar Jona heeft angst en vlucht weg. Pas nadat hij een scheepsramp overleeft, herpakt hij zich en doet wat God hem vraagt. Hij roept de Ninivieten op tot een andere levensstijl die God gelukkig maakt. En wat onmogelijk leek, gebeurt. God zegent de inspanningen van Jona: heel de stad bekeert zich.
De plek die God voor ieder van ons bestemt kan ons angst inboezemen: te moeilijk, te gewaagd of ook te eentonig en te banaal. Zeker is: wie gaat waar God wil, vindt uiteindelijk zijn zegen. Meer nog. Zo iemand wordt in Gods naam zegen voor anderen.
Om present te zijn op de afspraken met God volstaat het niet te weten ‘waar’ hij ieder van ons verwacht. Je moet ook weten ‘wanneer’. Anders is de kans groot dat je wel op de juiste plaats wacht maar op het verkeerde moment. Dan komt van de afspraak met God niets in huis. Dit wil Jezus voorkomen. Hij zegt tot ons in het Evangelie: “De tijd is vervuld en het Rijk Gods is nabij. Bekeer u en geloof in de Blijde Boodschap” (Mc 1,15).
Hiermee is voor Jezus het belangrijkste gezegd over het afsprakenbeheer van zijn Vader. ‘Wanneer’ kan het Rijk van zijn Vader doorbreken? Nu. En ‘waar’? Hier. Daarom zoekt Jezus wakkere volgelingen zoals Simon (Petrus), Andreas, Jacobus en Johannes in het Evangelie. Leerlingen die niet helemaal opgaan in dingen die sowieso voorbijgaan (1 Kor 7,31) maar zich elke dag afvragen: “Wat kan ik hier en nu bijdragen voor het duidelijker worden van het Rijk van God voor de anderen?”. De mogelijkheden zijn onbeperkt. God is creatief. En Hij heeft voor zijn Rijk iedereen nodig: zwart, bruin, geel of blank; jong of oud; gezond of ziek; met veel of weinig talenten... Telkens weer ‘hier en nu’ gaan voor het Rijk van God: dat is de uitdaging van de agenda van God voor ons.
Theo Hermans, pastoorEVEN BEZINNEN BIJ HET EVANGELIE ...
Mc. 1,14-20
Hem achternaHet lijkt zo eenvoudig.
Op een kort woord van Jezus
laten twee keer twee broers
alles in de steek
om Jezus achterna te gaan.
Ze moeten brood in Hem hebben gezien,
brood om van te leven.
Het brood van hun dagelijks leven
laten ze daarvoor schieten.
Ze krijgen geen tijd om na te denken.
Vader Zebedeüs wordt in de boot achtergelaten.
Ze hebben geen tijd voor een goed afscheid.
Jezus maakt blijkbaar zo’n haast
met het Rijk Gods,
dat er onmiddellijk gereageerd moet worden.
Hem achterna gaan is niet vanzelfsprekend.
Het is meer dan gedoopt zijn.
Het is meer doen dan het gewone.
Het is in je dagelijkse bezigheden
doen zoals Hij.
Hij roept daar waar je werkt en leeft,
daar waar je liefhebt
en de pijn van het leven voelt.
Roeping is niet ver weg, niet hoogverheven.
Hij roept, terwijl je je werkkleding nog aan hebt,
midden in het gewone alledaagse bestaan.
Hem achterna gaan is niet gemakkelijk.
Hij vraagt dat we geen gewone vissers zijn,
maar mensenvissers.
Hij vraagt dat wij in het gewone
buitengewoon proberen te zijn.
En daarvoor is elk ogenblik
de tijd rijp.
Wim Holterman, osfs
