Vandaag weer zoals die eerste Pinksteren?
Die eerste Pinksteren?
Geen rooskleurige toekomst.
Geen grootse organisatie.
Geen nauwkeurig beleidsplan.
Wel: voorbij de teleurstelling om verlies.
Wel: voorbij de neiging om terug te plooien.
Wel: voorbij de druk van de tegenkanting.
Die eerste Pinksteren?
Vuur uit de hemel,
Geest-kracht als rugsteun,
binnenstebuiten gekeerd!
Pinksteren vandaag?
Toekomst onzeker,
organisatie verlamd,
plannen onduidelijk.
Wel groeiend besef:
minder macht is meer getuigeniskracht,
minder institutie is meer creativiteit,
minder leer is meer evangelie.
Pinksteren vandaag?
Weer zicht krijgen op de eigen missie,
weer taal zoeken die mensen beweegt,
hen weer binnenstebuiten doet gaan.
Jean-Paul Vermassen
Bang en rillend
Bang en rillend,
dicht bijeen,
het leven, zo koud en vijandig.
Sluit toch de deuren! Haal op die bruggen!
Laten we ons verschansen achter
hoge, dikke muren…
En dan komt Gij, God,
niet in een storm of een bulderende orkaan,
maar vederlicht en vlinderzacht.
Hoor! Luister!
Engelengeruis,
vurige vlammen,
brandende harten,
stralende geesten,
wakkere zielen,
stromende woorden.
Gij gloeit onze angsten voorbij.
We gooien onze ramen open,
we gooien onze deuren open,
we gooien onze armen open
voor de wereld, uw wereld,
voor de mensen, uw mensen.
Kom, O Geest vol leven
en bewoon ons hele wezen.
Ilse Cornu
Pinksteren, adem van de Geest
Een feest van vuur en vlam,
van storm en ontij,
een feest met open deuren
en vrijmoedige taal:
‘Christus is de Heer!
Wij kunnen niet meer zwijgen!’
Pinksteren,
het feest van de jonge Kerk
en van de eerste dopelingen,
van geestdrift en bezieling.
Het feest van nieuwe warmte
zonder angst en zonder vrees
voor de machthebbers van de oude aarde.
Pinksteren,
was de vlam aan de lont,
een vlam verder kronkelend
in het middellandse-zee bekken.
In alle havensteden slaat de vlam aan
onder slaven en matrozen,
onder soldaten en gladiatoren van het oude rijk.
Pinksteren,
een feest tot op vandaag?
Of is het vuur voorgoed gedoofd,
de storm geluwd, de geestdrift uitgeteld?
Gaan de deuren weer behoedzaam dicht
en wordt zijn naam verzwegen,
uitgeveegd als hinderlijk en onverdraagzaam?
Pinksteren vandaag,
is de deuren opengooien
voor de Kerk van morgen
die gedragen wordt
door mannen en vrouwen,
uit het volk genomen
en voor het volk bestemd.
Pinksteren vandaag,
een Kerk met een taal,
vrijmoedig en echt,
die elke mens verstaat
een Kerk met de eerste vlam
en de stormwind van toen:
adem van de Geest.
Manu Verhulst