In de lente van dit jaar sprak een jong getrouwd stel mij zijn verlangen uit naar een eigen kindje, al voegden ze er meteen ook hun angsten en twijfels aan toe vanuit de vloed aan negatieve en onruststellende feiten waarmee we vandaag de dag geconfronteerd worden. 'Op den duur', besloten ze, 'zou je je nog afvragen of het wel verantwoord is in deze tijd en op deze aarde nieuw leven te verwekken.'
Ik heb dat aarzelend, jonge paar sinds dat gesprek niet meer gehoord of gezien, maar ik vermoed stellig dat hun angst en twijfel er niet geringer is op geworden. 2018 heeft een meer dan bizar en onrustwekkend karakter gekend. We zijn ook dit jaar van dichtbij geconfronteerd met de broosheid van menselijke vrede. En zoals altijd heeft dat een meer dan voelbare weerslag gehad op de internationale en nationale economie. Maar ondanks alle stakingsperikelen, pogingen tot 'staakt het vuren' wordt het volgende week opnieuw Kerstmis... want God staakt niet! Hij neemt opnieuw het risico om zijn eigen heilig leven, zijn eigen Zoon met de mensheid te delen. Te midden van een soms door angst en twijfel overmande samenleving staakt God helemaal niet. Meer zelfs: Hij komt ongedwongen en teder naar ons toe in een weerloos Kind, in alles aan ons gelijk, zegt Paulus, behalve in de zonde.
Eeuwen, millennia later, mogen wij Jesaja's woorden beamen: 'Een wereld die in de doodse duisternis van oorlog en geweld wandelt, mag een groot licht aanschouwen. Mag jubelen en juichen als was de grootste oogst of buit haar zomaar te beurt gevallen. De wereld mag zich opgelucht en vrij voelen nu het juk van pessimisme en zinloosheid voorgoed verbroken is dankzij de Wonderbare raadsman en die nooit eerder geziene Vredesvorst die ons vandaag geschonken en aangeboden wordt.'
En daarom mogen wij straks, te midden van zoveel negatieve berichten, toch hemelwaarts blijven kijken om te zien en te voelen hoe God zelf het duister van de dood doorbreekt. Al blijven we ook met beide voeten op de grond staan, toch mogen we dankbaar naar de hemel staren en ons hartje laten verwarmen door het vreugdevolle nieuws dat de engelen ons brengen. We worden uitgenodigd om de deuren van ons leven wagenwijd open te zetten voor de levenswijze die zij ons voorhouden in de slotverzen van het kerstevangelie: 'Eer aan God in de hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie God welbehagen heeft, soms vertaald als 'mensen van goede wil'. Want als er een ster valt, mag je een wens doen!
Daarom wens ik dat het Kerstfeest ons ertoe mag aanzetten om voor elkaar, voor onze kerkgemeenschap en voor de mensen die we ontmoeten - desnoods met engelengeduld - God zelf het beste uit ons te laten naar bovenhalen opdat zijn warme Kerstvrede elk mensenhart, jong en oud, met de tedere en weerloze mensenliefde van het Kerstekind uit Bethlehem zou omarmen. Ik wens het u en allen die u dierbaar zijn van ganser harte toe!
Een zalig en vredevol, een gelovig en bijgevolg ook vreugdevol Kerstgebeuren voor ieder van u omwille van de grootste engel die God ons schenkt: Jezus!
pastoor Gino
