Wat te denken over het moslim-extremisme?

Bij het wereldwijd opkomende moslim-extremisme is het enkel te doen om macht, niet om God. Dat beweren goed menende instanties in de westerse wereld, waaronder nogal wat kerkleiders die de gemoederen willen bedaren.  Godsdienst zou in de oorlogsconflicten misbruikt worden, dienen als voorwendsel om iets anders te bereiken.

 Dat is echter een grote vergissing, een grove misvatting. In feite gaat het bij de jihadisten om een clash of civilizations, een botsing van beschavingen en culturen, en de fundamentele vraag daarbij is: wie is de ware God, wat verlangt hij van de mensen, hoe moeten zijn morele richtlijnen nageleefd worden en hoe moet de staat naar zijn verordeningen georganiseerd worden – liefst in een kalifaat.

 Misschien lijken de extremistische moslims voor geen enkel redelijk argument vatbaar, zijn ze willekeurige, primitieve barbaren.  Het zou echter naïef zijn te denken dat men daartegenin kan gaan met een soort van ongodsdienstige blasé-mentaliteit of een intellectuele arrogantie.  De uitdaging kan slechts zijn: zich beslist op het geestelijk domein begeven en het verloren gegaan geloof in Jezus Christus herontdekken – niet tegen het beste van de huidige wetenschappen in, maar juist in overeenstemming ermee. Dit is het meest geschikte wapen tegen elk radicalisme en tegen het primitieve napraten van de nieuwe opiniemakers die in de media uitmaken wat er door de goegemeente moet gedacht worden.  Hier gaat het om: zelf denken, zelf geloven!  Zonder gedegen informatie en inzichten gaat dat niet; wie geen serieuze literatuur ter hand neemt zal meehuilen met de massa’s. We kunnen beginnen met de gepaste artikels te lezen in Kerk en Leven, Tertio en in de betere dagbladen die de moed hebben desnoods tegen de haren in te wrijven.