Allerheiligen en Allerzielen, dagen die ons herinneren aan onze overleden familieleden. Allen, die tijdens het afgelopen jaar een familielid verloren, beleven tijdens deze periode weer heel intens de herinnering aan het afscheid.
Tijdens een gebedswake heeft onze parochie speciaal haar meeleven betoond met alle families, die sinds Allerheiligen van vorig jaar getroffen werden door het verlies van een dierbare. We namen in onze kerk gelovig afscheid van
7 november: Hortensia De Feyter (°1935)
14 november: Lode Janssens (°1918)
7 december: Marcel Huygen (°1935)
15 december: Joséphine Verheyen (°1923)
25 januari: Jos Van Gestel (°1931)
4 februari: Jeanne Van Bergen (°1936)
16 februari: Jos Goetstouwers (°1923)
18 februari: Willy Storms (°1946)
2 maart: Joanna Faes (°1928)
16 maart: Frans Engelen (°1937)
12 april: Raymond Vos (°1935)
3 mei: Denise Bruyère (°1930)
29 juni: Paula Aerts (°1940)
31 juli: Erik Billiaert (°1943)
31 juli: Margaretha Oorts (°1929)
3 augustus: Karel Van de Peer (°1933)
17 augustus: Wieza Bruynseels (°1930)
31 augustus: Frieda Mariën (°1947)
21 september: Jos Rens (°1940)
Op het einde van deze bijbelwake ontvingen de families, als aandenken aan hun overleden familielid, het kruisje dat sinds zijn of haar heengaan achteraan in onze kerk opgehangen werd als teken dat hij of zij ook nu nog tot onze gemeenschap behoort.
***
Een stille kerk op vrijdagnamiddag 1 november. Familie. Vrienden. Kennissen. Allen met één gedachte: dit jaar hebben we – met een verdriet dat je niet kan onder woorden brengen – in ons persoonlijk leven een groot verlies meegemaakt.
Luisteren naar muziek, samen bidden, samen bezinnen rond teksten die uitspreken wat we zelf zo moeilijk onder woorden brengen: “Verdrietig zijn, ontroostbaar zijn om alles wat onze overledenen ons gaven, om alles wat zij voor ons betekenden, om alles wat nu niet meer kan zijn… verdrietig zijn doet pijn.” (J.F. Lindemans).
Hoop en vertrouwen uitspreken, zoekend en tastend, met woorden die de Bijbel ons aanreikt: "Zie eens hoe Hij van hem hield" zeggen de Joden als ze Jezus in tranen zien bij het graf van Lazarus. Vermoeden, aanvoelen dat het de band van de liefde is die mensen, over de dood heen , met elkaar en met God kan verbinden.
Een kruisje meenemen naar huis. Sober aandenken, een naam, een datum, een teken. Zonder woorden. Vaarwel, tot ziens. Een oog dat wazig maar dankbaar kijkt.
Allerheiligen.
Allemensen.