De Pinksterviering van de Koptische christenen begon om 9.00 u., maar op dat moment was er nog maar een handjevol mensen aanwezig in de kerk en ook de misdienaars-zangers bleken nog niet volledig. Maar naar gelang de dienst vorderde liep de kerk ook stilaan zo goed als vol en de misdienaars-zangers groeiden aan tot een groep van zo’n 30-tal jongens en mannen.
Bij het begin van de viering werd het gordijn waar achter het altaar voor de viering staat geopend. Buiten de viering is dit gesloten en vormt dit met de iconostase een hele wand over de ganse breedte van de kerk.
De meeste teksten zijn in het Arabisch of Koptisch en worden meestal ook gezongen. Af en toe horen we toch ook in het Nederlands zingen. Alle teksten worden geprojecteerd en vertaald in het Nederlands, Arabisch en Koptisch, het zijn drie talen maar het zijn ook drie verschillende schriften. Door deze projectie kan je de dienst toch wel enigszins volgen.
We herkennen heel wat elementen uit onze eigen liturgie: de schuldbelijdenis, de geloofsbelijdenis die bijna gelijk is aan de onze, de consecratie waarbij alle misdienaars dicht rond het altaar staan, het Onze Vader wordt in het Nederlands gezegd, de vredewens, de communie en natuurlijk zijn er ook de lezingen uit de bijbel.
Het brood van de communie wordt op de tong gegeven en ook heel kleine kinderen mogen te communie gaan, zij moeten niet wachten tot aan hun eerste communie op 7-8 jaar.
Alle aanwezigen mogen ook van de wijn proeven die door vader Moussa met een lepeltje in de mond wordt gelegd.
Na de viering worden alle aanwezigen, ook de niet-Koptisch gelovigen, getrakteerd op een groot stuk brood.
Na de dienst in de kerk, die twee uur en drie kwartier geduurd heeft, trekken alle aanwezigen naar de tuin van de pastorie waar een groep vrijwilligers al een ganse voormiddag bezig is geweest om een uitgebreid vlees- en groentebuffet te kunnen aanbieden. Er wordt echt genoten van het lekkere eten en van het samenzijn.
In de namiddag verzamelt men opnieuw in de kerk waar vader Moussa dan een bezinning leidt. Maar we kunnen er niets van verder vertellen want het gebeurde in het Arabisch en die taal zijn we niet machtig.
En dan is het tijd voor ontspanning. De kinderen die heel talrijk aanwezig zijn geven het beste van zichzelf in enkele volksspelen, De ouders en andere volwassenen supporteren hevig en genieten van lekkere gebakjes met een tas koffie of thee of frisdrank.
Ik heb een groot deel van de dag in deze Koptische gemeenschap mogen meemaken en eigenlijk ben ik een beetje jaloers als ik zie hoe zij er toch in lukken om een hechte gemeenschap te vormen ook al moeten sommigen heel wat afstand afleggen om hier te geraken. Ze hebben er nog heel wat voor over. Maar ik ben ook blij dat wij de kerk met deze mensen kunnen delen want het daagt ons uit om ook eens stil te staan rond onze manier van vieren en gemeenschap vormen. Ik ben ervan overtuigd dat door dit medegebruik van de kerk door de Kopten we er allebei beter van worden: de Kopten omdat zij nu over een aangepaste ruimte kunnen beschikken om op hun manier kerk te vormen en hun geloof tot uitdrukking te brengen en wij worden er beter van omdat de kerk nu optimaal gebruikt wordt. We mogen hopen dat dit samenleven nog heel lang mag doorgaan.
JVR