Tijdens het weekend van 23 en 24 maart trokken we met onze vormelingen naar de Hoge Rielen in Kasterlee. Deze jaarlijkse tweedaagse is de laatste stap in de voorbereiding van het vormsel.
De weersvoorspellingen waren niet denderend. Er was sprake van zeer wisselvallig weer en regelmatig buien. Maarts weer dus.
In de loop van het jaar hebben we gewerkt rond de drie pijlers van ons geloof:
verkondiging, samenkomen en vieren en zorg dragen.
We zijn de tweedaagse begonnen met een sprong in het verleden.
We kregen bezoek van Noach die ons vertelde dat de mensen zich van God hadden afgekeerd.
Door een grote zondvloed werd alles vernietigd. Noach kreeg de kans om opnieuw te beginnen.
Daarbij werd de vraag gesteld “hoe ziet de wereld er vandaag uit?”
In de namiddag sprongen we enkele duizenden jaren vooruit in de tijd en kwamen we in de tijd van Jezus terecht.
In zijn voetspoor ontmoetten we mensen voor wie Hij speciale aandacht had.
Mensen die in de maatschappij niet meetelden: doven , blinden, vrouwen, kinderen, tollenaars, vissers, … Kleine mensen.
s’ Avonds, onder een volle maan, hebben we, in een spannend bosspel, een reis rond de wereld gemaakt.
We hebben ontdekt dat er nog heel wat plaatsen zijn in de wereld waar de levensomstandigheden verre van goed zijn.
Gelukkig zijn er steeds mensen die het opnemen voor de zwakkeren.
Wat kun je als twaalfjarige doen aan al die grote wereldproblemen? Weinig of niets.
En toch, ook kleine dingen kunnen soms het verschil maken.
Een kleine steen verleggen in de rivier doet de stroom anders gaan.
De zondag was volledig gewijd aan het sacrament van het vormsel.
Er zijn zeven sacramenten. Momenten waarop we God dichtbij weten. Heilige momenten.
Tijdens de vormselviering komen er drie belangrijke symbolen aan bod.
We werkten rond de handoplegging, de betekenis van de olie en de paaskaars als teken van vuur en Geest.
Tussendoor hebben we veel gezongen, was er ruimte om in het bos te ravotten en werden wij door de kookploeg verwend met lekker eten.
Het weekend werd afgesloten met een gebedsviering.
Moe maar zeer tevreden trokken we daarna huiswaarts.
Het werd een boeiend, aangenaam, weekend door de enthousiaste medewerking van de jongeren.
En het weer? Dat viel al bij al best mee.
