Veel volk op de viering in Kristus Koning-kerk
Zo'n 500 mensen verzamelden zich op zondag 14 oktober om 11 u.
Het was lang geleden dat er zich in de middengang van de kerk een lange rij vormde van voorgangers, diakens, priesters, voorafgegaan door misdienaars met kaars, enkele kapelheren, en met achteraan de leden van de plaatselijke kerkraad. Het moest een feestelijk moment zijn. Het orgel zette alle registers open.
Want na twee jaar voorbereiding startte nu de Pastorale Eenheid, die een groot gebied wil coördineren, namelijk Hoboken, Kiel, Wilrijk en Berchem, d.w.z. 18 parochies en één kapelanie.
De parochies worden voortaan gezien als 'geloofskernen', die samengebundeld worden door één Pastorale ploeg van 8 personen onder de leiding van deken Ronald Sledsens. De verantwoordelijkheid is opgedeeld: voor liturgie en gebed zijn dat Mia Verbanck en Luc Beeldens, voor verkondiging en catechese is dat Evelien Van Heyst, voor gemeenschapsopbouw (verenigingsleven) is dat Jean-Marie Houben, voor diaconie en solidariteit zijn dat Leon Boeye en Raf Geurts, voor het materieel en financieel beheer zijn dat Stanny Scheipers en André Waegemans.
Zij werden in deze plechtige viering aangesteld om samen de Pastorale Eenheid uit te bouwen.
Ik sprak al van de bundeling van parochies, maar er is meer : ook de pastorale verantwoordelijken binnen de zorgsector zitten in dit geheel (ziekenhuizen, zorgcentra enz...) maar ook de scholen, de spiritualiteits- en gebedsgroepen, de religieuze gemeenschappen Je ziet... een heel netwerk.
En... de kerk van Kristus Koning wordt als zondagskerk de plaats waar elke zondag een eucharistie is gewaarborgd.
Dat betekent natuurlijk niet dat de plaatselijke vieringen overbodig worden. Zo dicht mogelijk bij de buurt waar mensen leven en werken, in de zorgcentra en ziekenhuizen worden mensen verzameld die willen bidden en vieren. De verantwoordelijken voor liturgie en gebed zullen alles doen om de plaatselijke gebedsleiders te ondersteunen voor die taak. En in de mate van het mogelijke worden de enkele priesters, die we nog hebben, ingezet om voor te gaan op die plaatsen.
Maar op die zondag zaten we dus met zijn allen in de ruime Kristus Koningkerk en zongen we uit volle borst het openingslied 'Volk van God zijn we hier samen, heel de wereld in ons hart'.
De gebedsvoorgangers, diakens en priesters namen plaats in een kring rond het altaar.
Deken Ronald ging voor in deze eucharistieviering en gaf een opmerkelijke duiding van het evangelie van Mc 10, 17-30 : de ontmoeting van Jezus met de rijke jongeman. Ronald benadrukte: Jezus ziet dat deze man zich aan de geboden houdt – hij liegt niet, hij steelt niet, hij moordt niet - maar daar blijft het bij. Hij doet niets kwaads, maar hij doet eigenlijk ook niets goeds. Want als je God bovenal bemint en van je naaste houdt als van jezelf, dan kan je niet zo gehecht zijn aan je materieel bezit, vast hangen aan luxe, gebonden aan het geld. Het is de enige keer in het Marcusevangelie dat op de vraag van Jezus om hem te volgen een 'nee' komt. De man kan zich niet losrukken van zijn welvaartsleventje.
De band met de situatie van onze dagen is snel te maken: we leven hier meestal in welvaart, hebben een goed sociaal systeem, een ziekenzorg en bejaardenopvang die zeker niet slecht is. En blijkbaar hebben vele mensen God of zijn hulp niet nodig. Het aantal praktiserende mensen is tot een dieptepunt geslonken. Met al onze rijkdom en de reclameboodschappen over supergezonde en superknappe mensen....we kunnen 'het rijk van God' niet opvragen met onze gps, want het 'rijk van God' wijst ons op de grote tegenstellingen: dat er naast die rijkdom ook zoveel armoede is in de wereld, dat er een prachtige natuur is, maar die ook vervuild en vernietigd kan worden, dat wij met onze dromen van gezondheid ook geconfronteerd worden met ziekte, aftakeling en dood. Jezus wijst verder dan de kleine belangen. Als de rijke man als ambitie heeft om het 'eeuwig leven' te verwerven, dan vraagt Jezus om hier en nu een perspectiefwissel te maken : je moet nu worden als kinderen, nu je rijkdom achterlaten, nu dienaar worden i.p.v. heerser... Een hele 'ommekeer' (bekering)
En dat moet het opzet zijn van onze pastorale werking, in het spoor van Damiaan, die alles achterliet, zelfs zijn gezondheid. Ronald riep ons dan op om op deze verkiezingsdag ook nog eens te kiezen in deze kerk; namelijk voor de weg van Jezus.
Rijkdom en bezit zijn geen doel, maar een middel. Een middel om het doel te bereiken, en dat is 'Bemin God bovenal, en uw naaste gelijk uzelf'
Na deze plechtige viering, waar de teamleden met de hand op de Bijbel hun engagement uitspraken werden de aanwezigen uitgenodigd om nog even na te praten en op deze start te klinken met een glas schuimwijn of fruitsap.
Ook wij gingen niet van daar heen zonder engagement. Dinsdag 16 oktober verzamelden we ons al voor de concrete start van deze Pastorale Eenheid.
We hopen u regelmatig op de hoogte te kunnen stellen van de resultaten. Wordt dus vervolgd !
Jan De Roeck
