Op zaterdag 11 mei namen 24 eerste communicantjes plaats aan de grote tafel van Jezus.
De tafel waar iedereen welkom is. Nadat we iedereen verwelkomd hadden vertelde priester Jos over Jezus en hoe hij zo boeiende verhalen kon vertellen. Verhalen uit het dagelijkse leven die iedereen begreep en waar mensen gelukkig van werden. Toen de mensen stilaan honger kregen , waren de vrienden bezorgd. Zij wisten niet goed hoe zij zoveel mensen te eten moesten geven.
“Heeft er iemand wat te eten bij “ vroegen de leerlingen van Jezus. Aarzelend haalden hier en daar wat mensen brood boven. Ook de eerste communicantjes hadden wat brood meegebracht. Al het meegebrachte brood werd in een grote mand verzameld.
Er zijn zovele mensen die voor ons zorgen. Ook God zorgt voor ons.
Daar wilden we wel even bij stilstaan.
En hoewel de grote tafel mooi gedekt was brachten we nog enkele gaven aan.
Bloemen en kaarsen, brood en wijn werden op tafel gezet.
We probeerden het stil te maken terug te denken aan die laatste avond dat Jezus met zijn vrienden samen was en het brood brak.
Dan was het grote moment aangebroken. We kregen voor het eerst een hostie.
Soms lijkt alles zo vanzelfsprekend, maar het is toch belangrijk om af en toe eens dank te zeggen. Daarom dank u wel aan iedereen die dit feest hebben mogelijk gemaakt. Op de eerste plaats een knuffel en een bloem voor onze mama’s en papa’s.
Dan waren er plots veel mandjes met brood.
De kinderen trokken dan met de mandjes de kerk in om met iedereen te delen.
Als we delen gebeurt er iets bijzonder,
want zie je het is als een wonder.
Als we delen gebeurt er iets bijzonder,
Dan is er voor iedereen genoeg.
En net zoals in het verhaal van Jezus was er nog over.
Ondanks de slechte voorspellingen scheen het zonnetje en trokken we toch super , super, superblij naar huis om verder te feesten.
