Sint Bavo: patroonheilige van onze parochie

Het is misschien wel interessant en goed om weten wat de achtergrond van zijn leven is.

Edelman, bekeerling en boeteling, monnik en kluizenaar.

We schrijven de 7de eeuw, ten tijde van de Merovingen in het land van Haspengouw. Hij werd geboren uit een edel geslacht en uit doorluchtige ouders van hertogelijke bloede . Hij kreeg bij zijn doopsel de naam Adlowin  maar het volk noemde hem Bavo. Hij huwde met een dochter van graaf Adilio die hem een dochter Agglethrudis schonk. Deze was zeer mooi en godsvruchtig. Maar in zijn jeugdjaren was Bavo een losbandige kerel, geprikkeld door dans- en braspartijen en in liederlijke zonden , gehecht aan gelden en bezittingen.

Maar bij het  te vroeg overlijden van zijn vrouw kwam er een ommekeer in zijn leven. Hij groeide in deugdzaamheid, kwam  op voor recht en eerlijkheid. Hij reikte de armen een behulpzame hand en deelde zijn fortuin .Met grote barmhartigheid hielp hij in nood en onderdrukte de onrechtvaardigheid.

Een nieuwe periode breekt aan. Hij ging op weg naar bekering. Door  contacten met de heilige bisschop Amandus van Gent gaat een nieuwe wereld open voor hem. Zijn bezittingen en goederen schenkt hij aan heilige plaatsen en armen. Voorheen was Gent een castrum van afgodsbeelden en afgoderij. Door zijn toedoen werd dit alles vernield  en verrees er een basiliek. Deze kloosterkerk werd later de St. Baaskathedraal aan hem gewijd. In die tijd werden er door zijn devotie vele wondertekenen verricht en opgetekend.

Later vertrok de bisschop Amandus om de heidenen te bekeren en de zalige Bavo volgde hem. Dit met de slagzin :’ Grijpt uw wapens voor de krijgstocht, het harnas van uw geloof ‘, Daarom zijn er in onze streken zoveel kerken gewijd aan Sint Bavo. Denk maar aan de grote kerk en basiliek in Haarlem, Sint Andries Brugge, Watou, Boechout, Utrecht, Rotterdam, Rijsbergen en nog zovele in grote maar ook kleine dorpen. Ook in Wilrijk, dat afhing van de Sint-Baafsabdij, is de toenmalige kleine kerk aan hem gewijd. Ergens is er geschreven dat Bisschop Amandus en Bavo in Antwerpen zijn geweest om een kerk te bouwen in een burcht ter ere van de Apostelen Petrus en Paulus.

Een later periode kwam er wanneer hij van de bisschop de toelating kreeg om een reis te ondernemen langs munsters van monniken en cenobieten. Het sterkte hem in zijn groei met God. Met veel ontberingen, nachtwaken, vasten en gebed leefde hij als een heilige.

Zijn laatste reis kwam er aan. Bij zijn terugkeer naar Gent werd hij door bisschop Amandus tot herder van de monniken aangesteld. Met een nederig verzoek kreeg hij een eenvoudige cel van de abt van de munster. Zijn spreuk werd nu :’Zoekt en ge zult vinden, klopt er zal voor u open gedaan worden. Want wie vraagt verkrijgt, en wie zoekt die vindt, en voor wie klopt wordt de deur open gedaan.’ Gehuld in een boetekleed heeft hij in deze beslotenheid de regel van de gehoorzaamheid en onthechting blijven nederig aanvaarden. Op de eerste dag van de maand oktober is hij naar zijn Heer gegaan , rond 660.

De devotie voor de heilige Bavo werd  heel veel jaren gevierd in onze kerk en de rondgang van de jaarlijkse processie was een hoogtepunt. Nu is er alleen nog de herdenking in de vieringen rond  het eerste weekend van oktober.

In onze kerk zijn enkele verwijzingen naar St. Bavo.

In het kroonwerk van het hoofdaltaar staat het beeld van St. Bavo

Achteraan in de kerk staat het beeld van de beschermheilige van Wilrijk, patronale gepolychromeerd hout uit de 18de eeuw .

Eveneens achteraan in de kerk het schilderij van de zalige dood van St. Bavo, voor het hoogaltaar geschilderd door Frans de Backer 1866.

Op het altaar, voorheen de kuip van de preekstoel, medaillon van St Bavo.

Op het plein voor de kerk een bronzen beeld van Sint Bavo Ridder en Monnik ,van Lode Eyckermans, ter gelegenheid van het 1200 bestaan van Wilrijk.

Bronnen uit het boek Sint Bavo van Dr. J. Van Brabant

Guido Vlemincx