Op zaterdag 16 maart kwamen onze Eerste Communicanten met hun ouders om 17u naar de kerk voor de tweede ingroeiviering.
Vandaag ging het over dank zeggen, breken en delen.
We bekeken het tweede deel van de eucharistieviering, de tafeldienst, wat van naderbij.
In de sacristie, waar alles klaargemaakt wordt voor de viering, hebben we uit een grote doos hosties genomen en die in de pateen gedaan. We legden er nog een speciale grote hostie bij. We deden ook wijn en water in de glazen kannetjes.
Priester Jos gaf dan wat uitleg over de kleren voor de viering.
Er zijn gewaden in vier kleuren. Wit voor de feesten, Paars voor de vasten, advent en begrafenissen,
Rood voor Pinksteren en het vormsel, en groen voor de gewone vieringen door het jaar.
Dan brachten we de hosties, het water en de wijn naar de kerk.
Ook de grote doos met hosties ging mee. Dan werd er uit het tabernakel een ciborie gehaald.
Ook met hosties in. Wat was nu het verschil. Niet de grootte, niet de vorm, niet de smaak.
De hosties uit het tabernakel hadden in een eucharistieviering al een speciale betekenis gekregen.
Daarna hebben we de liedjes nog eens doorgenomen en de gebedjes even geoefend.
Om 18u hebben we dan samen met de parochiegemeenschap eucharistie gevierd onder het thema “Jezus gaat mee”.
We waren speciaal aandachtig als priester Jos, het dankgebed bad en de hostie brak.
We sloten de viering af met een doordenker
‘Moet ik nu de weg van Jezus gaan?’, vroeg ik.
‘Nee’, zei hij, ‘ga maar je eigen weg’.
‘Moet ik dan niet de weg van Jezus gaan?’, vroeg ik opnieuw.
‘Nee’, zei hij, ‘ga maar je eigen weg …
en vraag Jezus om met je mee te gaan’.
