Priesterjubileum van Jos
Op zondag 27 juni om 10 u was de kerk van St Jan Evangelist open om het 50 jaar priester-zijn van Jos Van Reusel te vieren. Jos werd lang geleden in diezelfde kerk gewijd door bisschop Mgr Daem op 24 juni 1971. En ja, er waren nog foto's van die feestelijkheden, die in de kerk konden geprojecteerd worden tijdens de herdenkingsviering.
Omdat Jos na zijn pastorale taak in de Kempen (vooral in Hulshout en omstreken) terug in zijn vertrouwde plek van het Valaar te Wilrijk neerstreek, mogen wij reeds verschillende jaren nog op zijn trouwe dienst rekenen. Hij gaat voor in Berkenrijs (St Jan Evangelist), in St Jan Vianney- Rozenkrans, in St Bavo, op het Neerland en WZC Nottebohm en WZC Groenveld. Hij doopt heel wat kinderen, doet eerste communievieringen enz... En om zijn lichamelijke conditie op peil te houden fietst en wandelt hij. En om niet te vergeten: hij heeft aan het parochieblad terug een frisse aanblik gegeven door foto's en artikels allerhande samen te brengen op de parochiebladzijden: heel wat redactioneel werk achter de schermen. Dus... alles behalve een priester 'op rust', hé !
Het zal je dan ook niet verwonderen, dat op die zondag vanuit heel Wilrijk groepjes mensen samen stroomden om hem te vieren. Het aantal was nog beperkt omwille van die 'verdomde' corona, maar het bleef braafjes onder de 100 deelnemers. Ook zijn grote familie was vertegenwoordigd, want ook die band wordt goed vastgehouden door Jos.
We waren dan ook blij dat we met enkele kerkgangers van St Jan Vianney er ook bij mochten zijn. We passeerden aan de grote ingang van de kerk blijkbaar ook enige politieagenten, die we niet hadden opgemerkt, want de controle over de maatregelen wordt stevig opgevolgd.
In het kerkgebouw zelf, dat sinds enkele jaren bezit is van de Koptisch-orthodoxe kerk, werden we verrast door de mooie inrichting. De vele iconen zijn ingelijst in prachtig houtwerk en hebben dit kerkgebouw een nieuwe uitstraling gegeven, met respect voor het katholieke verleden.
Met de vertrouwde kerkliederen en de gewone entourage van medewerk(st)ers en orgelspel vanop het oksaal werd de viering op gang getrokken. Jos had twee lezingen gekozen, die hem dierbaar waren. Als eerste lezing het verhaal van de profeet Elisa, die gastvrij ontvangen wordt door een Sunammitisch gezin en daar een aparte kamer krijgt als hij op doorreis is (2 Koningen 4,8-16) : het doet Jos denken aan die vele lieve mensen, die hem gastvrij hebben ontvangen tijdens zijn priesterlijke taak. Als evangelie het verhaal van de Emmaüsgangers (Lc 24, 13-35), leerlingen die Jezus na zijn dood in een vreemdeling onderweg toch weer ontmoeten en hem herkennen bij het breken van het brood. Dat samen delen met mensen en daarin Jezus herkennen : het vormt de kern van zijn leven.
In zijn homilie benadrukte Jos, dat hij dankbaar was om die vele gelukkige jaren, ook al waren er ook negatieve ervaringen op zijn weg. Ook die hebben hem gevormd tot wie hij nu is.
Op het einde van de viering kwamen er natuurlijk bloemen te voorschijn, niet enkel voor Jos, maar ook voor Fanny die hem die vele jaren lang had ondersteund. En een lid van de nieuwe kerkraad van de Kopten onderlijnde in een korte toespraak de broederlijke band die er blijft tussen de katholieke gemeenschap en hun orthodoxe gemeenschap en gaf als geschenk een mooie icoon aan Jos.
Na de kerkdienst mochten we nog aan een receptie deelnemen op de binnenplaats van het Valaarhof . Daar hadden we tijd om wat bij te praten in een gezellige sfeer.
Oef, wat een verademing na anderhalf jaar corona-isolement. We hopen dan ook van harte dat we Jos nog lang in ons midden zullen hebben in de moeilijke tijd, die we als kerkgemeenschap door maken .
Jan De Roeck.
De omhaling van deze viering wilde Jos bestemmen voor de Vredesgemeenschap van San José de Apartado in Columbia. Deze bracht 303,10 euro in het mandje. Daarmee steken we de mensen van de Vredesgemeenschap een hart onder de riem in hun strijd voor een rechtvaardige vrede in hun land;
