Op 19 mei was het Vormsel in Sint Jan Vianney
Zie ze hier staan op de foto, de jeugd van vandaag ! Er zijn er bij die soms een grote mond op zetten, die niet stil kunnen zitten en eindeloos met elkaar boodschappen uitwisselen. Er zijn er ook bij die in die drukte eerder timide zijn, hun beurt afwachten om zich volop te tonen. Sommigen zijn al in lengte een heel stuk opgeschoten, anderen zijn klein maar dapper. De smartphone is altijd binnen bereik.
Op de zangrepetities zongen ze met luide stem. Op de dag van het vormsel klonk het wat meer ingehouden. Waren ze onder de indruk van het plechtig moment, waar zij een belangrijke rol hadden in te spelen ?
Wat er ook van zij, ze hebben de catechese wel bewust mee gemaakt. Soms waren ze zelfs heel aandachtig. Ik herinner mij het moment, dat ik vertelde:
'Er was iemand opgestaan, die de mensen aansprak, die een droom los maakte :
deze wereld kan anders worden, moet anders worden. Je weet wel... die Jezus !
Het volk liep te hoop, hing aan zijn lippen. Zieken en wie behept was met een kwade geest, zij voelden dat er iets van hen afviel. Ze werden bevrijd.
Men fluisterde onder elkaar : met deze man komt er een nieuwe tijd. Hij moet ons leiden.
Maar zij, die aan de macht waren, voelden zich bedreigd.
Op een nacht stuurden ze soldaten om hem op te pakken. Iemand van zijn eigen leerlingen zou hem verraden. En even later bij de rechtbank werden mensen opgehitst om te roepen 'Weg met hem! Aan het kruis ! ' Wat een triestig einde zou je zeggen.
Maar toen gebeurde er iets merkwaardig. Wat deze man had losgemaakt, kon je niet vergeten. Hij stond je levend voor de geest. Het werd een nieuw begin ….'
Ik zag hun grote ogen. Jonge mensen van nu weten maar al te goed hoe het er in de wereld aan toe gaat, al is er zoveel afleiding met allerlei prikkels.
Hun ouders en familie proberen zo goed en zo kwaad als het kan, voor hen te zorgen, hen te verwennen, hen te voeren naar allerlei activiteiten (Want je mag toch niks missen in deze tijd, hé). En toch... is er zo'n honger, zo'n dorst naar het voornaamste : geborgenheid, ondersteuning, een zin, een richting in je leven ! Iets van God !
Mag ik een diepe wens uitdrukken op dit moment van het vormsel ?
Heilige Geest, laat een vonkje van uw vuur flikkeren boven het hoofd van al deze jongens en meisjes. Geef wat van je warme gloed aan hun hart. Want ze gaan geen gemakkelijke tijden tegemoet. Er staat veel op het spel met deze wereld en zij zijn de generatie, die de toekomst mee vorm kunnen geven.
Heilige Geest, ge zult werk hebben om hen te boetseren naar het beeld dat ge in uw stoutste droom had van de mens.
Met onze catechese gaven we een aanzet, de vormheer Bruno Aerts sprak mooie woorden en er was 'zalf aan te strijken' aan die jonge gasten.
Nu ligt de weg open. We duimen ervoor.
Jan De Roeck, namens de catechisten
