Vorige week, in het eerste deel, plaatsten we de kerkelijke feesten/vieringen op het voorplan.
Deze week willen we tonen dat er, naast het kerkelijk gebeuren, ook nog ander gelovig leven is.
Zo mochten we concreet helpen aan de crisis met de Oekraïense vluchtelingen. 2 families zijn nog steeds gehuisvest in de pastorie van Sint-Salvator. Het was deugddoend te ervaren dat zovele mensen meehielpen om de pastorie klaar te maken voor bewoning.
Maar ook het verenigingsleven herleefde na de coronabeperkingen. Zo trokken velen in de maand mei op bedevaart en was er tevens een Mariaviering verzorgd door onze Pastorale Eenheid aan de Lourdesgrot in de Veldstraat te Kortrijk.
Als goede huisvader/moeder dragen we zorg voor onze gebouwen. Zo werd de haan van de toren gehaald omdat hij nogal gevaarlijk stond te wiebelen. Spijtig genoeg zeggen de verzekeringen nu dat het op dat moment nog geen storm was… en blijft hij tot uitklaring van die discussie nog even afwezig. Maar het is zeker de bedoeling dat hij terugkomt.
Maar eigenlijk moeten we bij het begin van het nieuwe jaar vooruitkijken. 2023 wordt opnieuw een jaar vol uitdagingen voor onze kerkgemeenschap.
Pastoor Marc bereikt de pensioenleeftijd. Wat het bisdom zal beslissen omtrent zijn opvolging, weten we nog niet. Met het team schreven we een brief waarin we de hoop uitdrukten tijdig een antwoord te krijgen op hoe het verder moet. Een concreet antwoord kregen we nog niet, maar wel de boodschap dat ze mensen hebben aangesproken.
Vanaf januari worden alle activiteiten die secretariaat aangaan gecentraliseerd op 1 plaats, Gentsestraat 20, te Harelbeke. Alle administratie zal van daaruit gebeuren.
Maar zoals Jozef de boodschap kreeg enkele weken terug, moeten ook wij nu geen angst hebben. Met open hand en geest werken we aan een grote gemeenschap met verschillende locaties.
Maar boven alles blijft een goede gezondheid belangrijk! Ik wens het iedereen toe.
Véronique
