Jaarlijks moeten de abonnementen hernieuwd worden van jullie favoriete weekblad Kerk en Leven. Voor de editie noord gebeurt dit administratieve luik door Christine Callens uit Bavikhove. We gingen even bij haar langs voor een babbel!
Christine, wat doe je juist voor kerk en leven?
Sinds enkele jaren wordt vanuit Halewijn een brief gestuurd met de uitnodiging tot herabonnering. Maar vroeger werden de abonnees bezocht door straatverantwoordelijken.
Ik coördineerde de inzameling, zorgde ervoor dat iedere verantwoordelijke de lijst met abonnees van zijn straat kreeg en een badge zodat hij/zij herkenbaar was voor de mensen en ze onmiddellijk wisten waarvoor werd aangebeld.
Nu de brief vanuit de drukkerij verstuurd wordt is dit deeltje weggevallen en moet ik enkel nog de abonnees ingeven in het computersysteem van de drukkerij.
Het blijft wel een heel werk. Vroeger nam ik de lijsten per straat en gaf ik het zo vlot in. Nu krijg ik geregeld een mailtje van diaken Piet met de gegevens van mensen die al betaalden. Daar dit niet meer per straat is, is het soms wat moeilijker op te volgen.
Hoelang doe je dit al?
Ik doe dit al sinds 2002. Zr Odette deed dit vroeger allemaal manueel. Op een bepaald moment sprak ze er met mij over en stelde ik voor om het allemaal op de computer te zetten.
Dat was toen samen met de lijsten voor de Vrienden van Lourdes. Dit waren meestal dezelfde vrijwilligers die daarvoor rondgingen. Sommige vrijwilligers hadden minder tijd dan anderen en zo konden ze 2 vliegen in 1 klap slaan.
Dat bezoek van de vrijwilligers was voor veel oudere mensen een aangenaam moment dat erg geapprecieerd werd. Ze zagen nog eens iemand en konden eventjes een babbeltje slaan. De meestal warme ontvangst zorgde er ook voor dat de vrijwilligers gemotiveerd bleven.
Zie je een evolutie in het aantal leden?
Toch wel, en jammer genoeg in dalende lijn. Nu de meeste van de abonnees zijn ouderen, en die vallen weg. Er komen weinig nieuwe abonnees bij. Jonge mensen lezen veel meer digitaal.
Ook de prijs gaat telkens omhoog. Het is nog steeds niet veel als je het per week bekijkt, maar de mensen zien het bedrag dat ze moeten betalen en rekenen niet om.
Wellicht speelt het feit dat er steeds minder lokaal nieuws is daar ook een rol in. Natuurlijk konden de laatste maanden niet veel lokale zaken gebracht worden, want er is niet veel doorgegaan.
Heb je zelf veel aan Kerk en Leven?
Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook één van die vele lezers ben die bij lokale bladzijden blijft steken. Ik ben ervan overtuigd dat er ook in de overige bladzijden veel goede dingen staan. Maar meestal raak ik niet zover.
Dankjewel Christine voor je jaarlijkse inzet. Het is misschien telkens maar een korte periode, maar het is toch wel een intens werk achter de schermen.
Christine samen met pastoor Marc
Kerk en Leven, goed nieuws van ter plekke en iets verder
Het is weer zover. Binnenkort valt er een brief in de bus vanuit Antwerpen met de vraag om het abonnement op kerk en leven te hernieuwen. Waarom je dat zou doen staat uiteraard in de brief, dus moet ik dit hier niet nog eens schrijven. Maar misschien toch even schetsen hoe bepaald wordt wat op die 4 eerste bladzijden, de lokale pagina’s, komt.
Als we kijken naar de verschillende benamingen die aan Kerk en Leven gegeven worden, ‘het kerkeklokske’ of ‘het parochieblad’, dan zien we in welke hoek de verwachtingen van jullie, onze lezers, liggen. Jullie willen vooral het nieuws vanuit jullie dorp of parochie.
Vroeger was het inderdaad zo dat met het nieuws vanuit 1 of 2 parochies die 4 bladzijden gevuld kunnen worden. Alles wat leefde rond de kerktorens had wel ergens een band met de kerk. Maar reeds enkele jaren voelen we dat die band heel wat minder wordt. Mensen gaan ook niet alleen meer naar de eucharistie in eigen kerk, maar geregeld ook naar een andere kerken hetzij in de pastorale eenheid, hetzij elders. En dat is ook goed zo. Want kerk gebeurt ruimer dan in de eigen straat.
Sedert enkele jaren zijn we gestart met een redactieraad. Enkele mensen zitten samen rond de tafel, met de planning van het werkjaar bij de hand, om te kijken wanneer en waar er iets te doen is. Ook wordt gekeken welke periode in het jaar we zijn en zo bepalen we wat er wanneer op de eerste pagina komt. We proberen ook het wat te verdelen over de verschillende lokale gemeenschappen, zodat iedereen zich aangesproken voelt. Dit is niet altijd even makkelijk omdat we soms te weinig of te laat info krijgen vanuit de verschillende gemeenschappen. We zijn dan ook nog aan het uitkijken om enkele extra mensen uit de verschillende gemeenschappen bij de redactieraad te krijgen.
Voor wat onder de lokale gemeenschappen komt, zijn we afhankelijk van wat we binnenkrijgen vanuit parochies en verenigingen. En voor deze laatste is dat niet altijd even evident. Het is niet mogelijk om vanuit de redactieraad altijd overal aanwezig te zijn. Dus bij deze graag een oproep naar de mensen van de verenigingen. Stuur gerust jullie jaarkalender, uitnodigingen, verslagjes van activiteiten met foto’s door naar ons. Misschien denk je: onze leden zijn niet geabonneerd op kerk en leven. Maar je kan het zien als gratis publiciteit. Zo kan je je werking zonder veel extra werk voorstellen. Het schept ook een zekere verbondenheid met de mensen die er niet kunnen bij zijn. Wij kunnen niet overal zijn, maar we willen gerust wel eens langskomen om een en ander te noteren of te fotograferen. Je hoeft maar een seintje te geven en dan zien we wel wat haalbaar is.
En laat verbondenheid nu net het thema zijn van deze herabonneringscampagne. Verbondenheid met mensen dichtbij en veraf. In deze tijd van afstand houden en beperkingen ervaren we meer dan ooit hoe belangrijk die verbondenheid is. Laten we daar samen verder aan werken!
Alle info en foto’s van verenigingen mogen doorgestuurd worden naar veronique.de.wijze@skynet.be of als je twijfelt, neem gerust contact op gsm 0497 03 41 46. Voor Editie Noord kan dit naar lucrece.wybaillie@telenet.be
Véronique
