Kerst, feest van nieuw begin
De kersttijd en -sfeer zijn voor mij een echte periode van genieten, gezelligheid en warme huiselijkheid. De geur van een echte kerstboom, kerstversiering, lichtjes…Het geeft me een gevoel van veiligheid en rust. Het versieren van het huis is een heus familiegebeuren.
Het begint het weekend voor Sinterklaas, dan stuur ik mijn man al om een kerstboom naar het tuincentrum, zodat we een mooie
Sommigen zullen het misschien overdreven en kitscherig vinden, maar bij ons thuis staat de woonkamer vol kerststallen. Het begon eigenlijk al toen we nog niet gehuwd waren. Mijn schoonvader moest voor het werk de wereld rondreizen. En hij bracht dan vaak een kerststal mee die zijn reeds volwassen kinderen kregen voor Sinterklaas. We hebben dan dus ook een aantal exotische exemplaren in huis. Zelf brachten we, als we op reis een kerststal zagen staan, er ook eentje mee als souvenir. En zo groeide langzaam onze collectie.
Misschien is die overvloed aan kerststallen wel een tegenreactie op het ‘commercialiseren’ van het kerstfeest. Net zoals de affichecampagne die jaarlijks in deze periode gelanceerd wordt, met de mooie kersttaferelen…
Op een studiedag met de collega’s werd gesproken over de schoonheid in de kunst. Daar klonk een voor mij opvallende opmerking: ‘de affiche n.a.v. de kerstperiode is veel te zeemzoeterig.’ Dat is inderdaad ook wel een beetje de sfeer die er hangt en opgehangen wordt rond kerstmis. De dagelijkse realiteit is echter anders. Vandaag de dag zeker, maar ook 2000 jaar geleden, bij de geboorte van Jezus.
Het begint al met de locatie voor de geboorte. Ok, misschien waren ‘thuisbevallingen’ dan wel de gewoonte, maar toch… een stal is toch niet de meest vanzelfsprekende plaats. Onlangs hoorde ik een nieuwsbericht over vluchtelingen, en het viel me op dat gemeld werd dat er ook een zwangere vrouw bij was. Blijkbaar was het voor de reporter ook niet zo evident. Hoe wanhopig kan een vrouw, een moeder zijn, dat zij de onzekerheid kiest van vluchten en onbekende toekomst voor haar ongeboren kind? Het deed me onwillekeurig denken aan het kerstverhaal. Maria en Jozef ging op ‘reis’, wisten wel waar hun kind zou opgroeien… Maar toch werd het in ‘ongewone omstandigheden geboren’. Maar ook de mensen die op bezoek kwamen bij de pasgeborene waren ‘ongewoon’. Van simpele, eenvoudige mensen zoals de herders, tot rijke wijzen, koningen.
Ook wij, christenen, zijn op reis. Onze weg hier kan soms onverwachte bochten maken. Eigenlijk zijn we nooit 100 % zeker van het traject. Het einddoel is onbekend, net als de medereizigers, die heel gevarieerd kunnen zijn. Met de ene zal de verstandhouding altijd beter zijn dan met de ander, maar toch moeten we samen verder.
Als ik één ding zou mogen wensen, dan is het dat Kerstmis een feest mag zijn van vrede, vreugde, vertrouwen en moed. Moed om door te gaan, ook als het tegenzit, moed om de juiste woorden te zoeken om samen met de anderen op zoek te gaan naar de weg die ons wordt voorgehouden.
Ik wens jullie allen een mooie, deugddoende kerst die ons opnieuw mag aanmoedigen en inspireren om verder te gaan. En voor 2022 vooral een goede gezondheid, mooie ontmoetingen en veel inspiratie!!
Véronique
