In de meimaand breekt de lente meestal volop door. De zon begint warmte te geven, alles groeit en bloeit. Het ideale moment om naar onze Hemelse Moeder Maria te trekken. Vele verenigingen trekken dan ook in de meimaand op Bedevaart. En in verschillende lokale gemeenschappen wordt naar plaatselijke kapellekes getrokken om te bidden en te danken. Het overzicht kan je elders op de lokale pagina’s vinden.
Die plaatselijke kapellekes worden meestal goed onderhouden door mensen uit de buurt, die dit zomaar opnemen. En zeker in de meimaand liggen ze er piekfijn bij. We weten niet altijd wie die zorg opneemt, daarom via deze weg een welgemeende DANKJEWEL voor die onbaatzuchtige zorg. Jullie doen er velen een plezier mee.
Het is opvallend dat veel van die lokale kapellekes gebouwd staan op landbouwgrond. Maar niet alleen daar, ook zie je vaak in de gevel van huizen ook een nis. Daar zie je verschillende heiligen, maar ik denk dat vooral O.L.Vrouw daar de kroon spant. Het is zoals het klinkt in het alomgekende lied ‘Waar men gaat langs Vlaamse wegen, komt men U Maria tegen’. Het valt me telkens op dat als we op vakantie in de Oostenrijkse bergen rondtrekken dat we veel meer andere dan Mariakapellen tegenkomen. Daar zijn de veldkapellen vaak kleiner, en meestal met een Christusfiguur erin. Maar zeker even verzorgd en rijkelijk versierd met bloemen. Ook al staan ze soms ver van de weg, enkel te voet bereikbaar.
Jezus gaf ons de woorden van het ‘Onze Vader’, maar ongetwijfeld is het Wees Gegroet even gekend, om niet te zeggen meer. Is het omdat ik zelf een vrouw ben dat ik geneigd ben het toe te schrijven aan het ‘moeder’effect? Maria wordt niet toevallig heel vaak als onze hemelse Moeder omschreven.
Zou er op deze wereld een vrouw zijn van wie er meer portretten geschilderd of beelden gebeiteld werden dan van Maria? Zij kreeg overal veel lof, maar de laatste jaren is het rond haar wat stiller geworden.
Sommigen zeggen: het wordt bijna zo bescheiden als zijzelf moet zijn geweest.
En toch …
Als mensen in nood zitten, komen ze vaak in stilte eerst bij haar met hun zorgen en beden.
De moeder Gods, dé moeder bij uitstek. Zij was bij Jezus van bij zijn geboorte tot aan zijn graf. En na zijn dood was zij bij zijn leerlingen, de eerste missionarissen van onze Kerk.
Jezus zelf gaf haar aan ons. Onder het kruis zegt Jezus tegen Johannes: zie daar uw Moeder. Als leerlingen van Jezus mogen ook wij haar dus als moeder zien: als die biddende, luisterende Moeder. Daarom deel ik ook graag dit gebed met jullie.
Veronique
