Vroeger zei men al eens dat je de ganse maand januari nog mag ‘nieuwjaren’. Door de situatie met 2-wekelijkse vieringen komt het traditionele glas na de viering in de kerk soms iets later. Maar het is daarom niet minder gegund. We zijn blij na 2 jaren ‘pauze’ de draad opnieuw te kunnen oppikken, en we merken ook dat jullie er ook van genieten. Terug eens babbelen met mensen die je kent van zien in de mis, maar waar geen haar op je hoofd er aan denkt om bij hen aan de deur te gaan bellen om dit te doen. Elkaar geluk en voorspoed en vooral een goede gezondheid wensen, benieuwd polsen bij de parochieverantwoordelijke of er al nieuws is over de toekomst.
Wel bij deze kan ik alleen maar zeggen: momenteel weten we nog niet wie pastoor Marc zal opvolgen en met welke opdracht. Wat we wel weten, is dat we niet de intentie hebben om kerken te sluiten, wat hier en daar nochtans gefluisterd wordt.
We hopen tijdig te weten wie het wordt, zodat we, indien nodig, onze Oekraïense vrienden die nu in de pastorie wonen, tijd kunnen verwittigen. Dan hoeven we hen geen tweede keer op de vlucht doen slaan.
We zijn dankbaar voor de vele vrijwilligers, waar we dan ook eens mee samen willen komen. Vooral om hen te bedanken en om met een knipoog de toekomst toe te lichten. Want dat is mijn grootste wens voor iedereen die onze gemeenschappen goed gezind is, dat we er in slagen met een realistische, maar positieve blik vooruit te kijken. ‘De meeste dromen zijn bedrog’ zingt Marco Borsato, de meeste, dus niet allemaal. We mogen, moeten dromen van een toekomst voor de ‘kerk’ als gemeenschap, er durven aan bouwen, in het besef dat het niet eenvoudig is.
Laten we met zijn allen dus dromen, en ook er aan werken, want met dromen alleen zullen we er niet komen.
