Ze waren nog groen en vers. Olijftakken en palmbladen uit pas gesnoeide bomen. Ze geurden nog naar de kleine velden rond Jeruzalem. Ze moesten zwaaien en buigen onder het gezang ‘Hosanna, gezegend die komt in de naam van de Heer’.
Ze gingen van hand tot hand. Het kon niet op. Tot de handen zakten en de stemmen zwegen. De nacht viel in. Weer lagen ze samen. Op een hoop langs de kant van de weg.
De volgende dag lagen ze er nog. En daarna nog een dag. Tot ze in de lage avondzon een dode boom zagen, zonder tak of twijg, een kruis, met dezelfde man die ze hadden toegezwaaid.
De levende was gestorven. Ze hadden alle tijd en bleven kijken tot de zon weer begon te stijgen, die unieke morgen, nog groen en vers.
+ Mgr. Johan Bonny
Witte Donderdag
Heer Jezus, groot is het geschenk dat U vandaag geeft: U hebt Uzelf gegeven tot in de dood toe. Maak dat wij de grootheid van Uw gave in Brood en Wijn nooit achteloos afdoen als een louter teken of symbool. Laat ons de Eucharistie beleven als een echt sacrament.
Goede Vrijdag
God, altijd weer zien mensen U als de oorzaak van ziekte, pijn, tegenslag en dood. Jezus heeft dat beeld echter doorbroken. Hij leerde ons U ‘Vader’ te noemen en toonde ons hoe U ten diepste toe Liefde bent
