Voorbereiding
In de weken voor hun vertrek was er in en om de lokalen in de Kloosterstraat al behoorlijk wat bedrijvigheid: de leiders verdeelden hun vrije tijd tussen de kampvoorbereidingen en de kermisfestiviteiten. Op dinsdag 17 juli vertrok de voorwacht van leiders en Aspiranten, samen met een ploeg vrijwilligers die de tenten hielpen opzetten. Er werd elektriciteit, water en afvoer voorzien. Tafels, nieuwe zitbanken, spel- en keukenmateriaal, vlaggenmasten, thema- en afdelingsborden, hudo’s, wasbakken, douches… alles kreeg een plaats op de weide.
Op woensdagochtend arriveerde de kookploeg. Er werd nog een dag goed doorgewerkt, zodat alles klaar was om donderdagnamiddag de Rakkers, Toppers en Kerels te verwelkomen. Op zondagmiddag kwamen de Bengels en Speelclub erbij, en was het kampement compleet: Chirojongens, kookouders en VB’s, 106 in totaal. Het kampthema van dit jaar was: Ganz toll in Tirol!
Hulapalu
De kampplaat weerklonk dagelijks over de weide: ‘Hodi odi oh di oh di eh… Hulapalu. Een après-ski-lied dat in het thema paste, maar dat eigenlijk ook een heel groot kampgehalte had. Wat is Hulapalu? Iets zwoels, net als het weer tijdens het kamp. Tien dagen steeg de temperatuur tot boven 25 °C. Het was warm, heel warm. En toch slaagde de leiding er, samen met de volwassen begeleiding, in om de voorbereide programma’s grotendeels uit te voeren. Er werden extra waterspelletjes georganiseerd, zwembadjes gevuld, en ‘boer’ Karel zette zijn grote tuinsproeier in het midden van de weide. Een groot plastic zeil, wat bruine zeep en water; meer is er niet nodig voor uren glijbaanplezier. Dat was van de gezichten van de jongens af te lezen, zowel van klein als van groot. Er werd heel wat gedronken, tijdens, na en tussen het spelen door. De kokskes vulden bijna continu bidons met water, die in een diepvrieskist werden gekoeld. Er werd af en toe wat grenadine aan toegevoegd zodat het nog iets vlotter binnenliep. Voor de vieruurtjes werden extra fruitsap, frisdrank, watermeloen, en ijsjes aangevoerd. Het menu werd een beetje omgegooid: ’s middags koude schotel en ’s avonds pas een warme maaltijd.
Familiedag
Op de familiedag werden in de voormiddag pleinspelen georganiseerd. Ondanks de warmte gingen alle groepen vol voor de overwinning. Maar winst of verlies hingen ook af van een portie geluk, en zo konden de laatsten wel eens de eersten zijn. In de namiddag ging iedereen afkoelen in het zwembad van Westerlo. De traditionele tocht per familie werd in de koelere avondzon gedaan. Over de afdelingen heen werden er die dag weer mooie banden gesmeed. Ook dat is misschien wel Hulapalu. Na de bezinning weerklonken de Chiroklassiekers tijdens de zangstonde: zingen, al of niet in canon, al of niet in de maat of op toon, maar wel vol overgave en met overtuiging. Hulapalu? Zeker! En elke dag werd afgesloten met het strijken van de afdelingsvlaggen en het avondlied: ‘Heer wij bergen in ons hart uw vlag, zegen haar en ons, uw jonge wacht. Goede avond, vlag en dag, Christus Koning goede nacht’. Een lied dat minder schwung heeft dan het Hulapalu-kamplied. Maar het heeft wel vele Chirogeneraties overleefd en blijft jong en oud verbinden.
Chiromeisjes
Na tien dagen werd de weide voor het eerst in de geschiedenis niet volledig ontruimd, want de meisjes arriveerden voor hun eerste tentenkamp op dezelfde weide. Het was een nieuwe ervaring voor beide groepen, maar het verliep vlot, omdat Chiro verbindt.
Hulapalu, alles was reuze toll in Tirol, dankzij de inzet en het enthousiasme van velen.
Dankjewel aan iedereen die een steentje bijdroeg. Met hetzelfde enthousiasme en dezelfde gedrevenheid werd op het thuisfront intussen verder gewerkt aan de voltooiing van de nieuwe Chirolokalen.
Nieuwe lokalen ingehuldigd
Na het kamp van de Chiromeisjes werd het kampmateriaal opgeborgen in de nieuwe berging. Op zaterdag 22 september zullen ook de leden verhuizen naar de Wouwerstraat. Om 17 uur verzamelen de Chirojongens en -meisjes op het Meiplein voor de traditionele massaspelen. Om 18 uur is er de jaarlijkse misviering, dit keer aan de Chirolokalen in de Kloosterstraat, waar de nieuwe leidingsploeg wordt aangesteld. Er wordt officieel afscheid genomen van de lokalen in de Kloosterstraat, waarna er, onder begeleiding van het trommelkorps, in stoet wordt opgestapt naar de Wouwerstraat. Daar wordt het nieuwe Don Bosco-lokaal ingehuldigd en volgt een feestelijke Chiroreceptie. Want er valt iets te vieren: Jowile, jong Witgoor leeft meer dan ooit. En dat mag gezien worden! Allen welkom!
Chiro Jowile