Pastoor F. Geuens vroeg Paula Smeyers om een handje toe te steken als vrijwilliger bij de parochie. Paula zei ‘ja’ … en zo begon op 4 mei 1987 haar vrijwillig werk in de parochie. Omdat ze eind 2024 gestopt was met haar taak, vonden we dat ze zeker een grote dankuwel verdiende.
Na overleg stelde Caroline voor dat de parochie met een broodjesmaaltijd Paula in het bijzonder maar ineens ook ALLE vrijwilligers zou danken voor hun inzet in de parochie.
En zo begon het feest … met een geheime e-mail aan alle vrijwilligers van de parochie behalve aan Paula. Zij mocht vooral niet weten dat ze na 38 jaren trouwe dienst als vrijwilliger in de parochie, gevierd zou worden op zondag 4 mei.2025.
Woensdag brood en toespijs bestellen bij bakker Jan & Lowie en bij slager Geert. Vrijdag met Maria Mariën bloemen halen en afspraken maken met Jimmy. Die afspraken vielen een beetje anders uit dan verwacht want er was zaterdagvoormiddag nog een drink voorzien in De Mantel na een uitvaart. Er stonden hoge tafels en hoge barkrukken, Jimmy dacht dat we die wel konden gebruiken maar daar wilden we niet van weten. Dan maar de hulp ingeroepen van Werner Mertens, die gelukkig ook nog Benny Segers optrommelde.
Oef! Zaterdagnamiddag om 16 u. konden we eindelijk beginnen om alles klaar te zetten voor de broodjesmaaltijd van zondag 4 mei en de tafels te dekken. Dat ging aardig vooruit met een ploeg van 5 mensen: Paula Van Gestel, Maria Mariën, Werner, Benny en ik. Zondag al vroeg de bestelde sandwiches halen bij de bakker en verder naar de slager om onze bestelling daar af te halen. Met Maria Mariën al op schotels gelegd wat kon en tijdens de misviering heeft Werner het verder afgewerkt want ik was lector die zondag.
Zoals altijd ging ik Paula even een ‘goeiedag’ zeggen, en zoals altijd vroeg Paula: ‘En wat gaat ge straks doen?’ Zonder te verpinken antwoordde ik: ‘O, eerst moet ik naar een receptie van één van mijn vriendinnen en ik weet niet hoe laat ik thuis zal zijn.’ Ja, maar Chris, we gaan toch naar de vespers (in Postel) straks he?’ ‘Ja, Paula, maak je maar geen zorgen, om 17.30 u. ben ik bij u.’ Dus beste mensen, ik heb niet gelogen maar had heel veel binnenpretjes, terwijl Nieke, Paula’s jongste zus, naast haar zat te schudden van het lachen maar wijselijk zweeg, waarschijnlijk met evenveel binnenpretjes.
En dan de misviering. Pater David viel direct met de deur in huis door te verkondigen waarom wij daar met zo veel mensen waren. Ik zag Paula enorm schrikken. Later op de dag vertelde ze mij dat ze zo was geschrokken dat ze niet meer kon meebidden of -zingen.
Ook in de voorbede werd voor haar en alle vrijwilligers gebeden en op het einde prees pater David Paula’s onvermijdelijke inzet als lector en onthaal-en administratieve medewerkster. Altijd nauwgezet (dat prachtige handschrift van haar!), altijd een geluisterd oor, elke bezoeker op de pastorie voelde zich direct thuis.
Alle vrijwilligers werden bedankt maar vooral Paula met haar 38 jaren dienst aan de parochie. Ze kreeg orchideeën - haar lievelingsbloemen – en vele dankkaartjes. Ik gaf ze haar met een dikke zoen erbij, maar toen riep pater David: ‘Chris, neem die bloemen af en geef ze weer terug aan Paula, want ik heb nog geen foto kunnen maken!’ Klein hilarisch momentje want aan Paula ’s aanblik zag ik dat ze helemaal van de kaart was. Ik wou weggaan maar Paula zei: ‘Blijf hier bij mij he, ga niet weg.’ Maar ik maakte plaats voor de anderen want er kwamen nog cadeautjes. Gust Adriaensen vertegenwoordigde de kerkfabriek en Ad, als voorzitter van de Gregorianen, vertegenwoordigde ons schitterende kerkkoor.Na een warm applaus en een samengesteld Jubilate door het koor met Herman aan het orgel en Paul als dirigent, werden alle mensen in de kerk vriendelijk uitgenodigd op de broodjesmaaltijd in De Mantel, aangeboden door de parochie.
En Paula genoot, tussen haar familieleden en naast pater Jaak, die ze een kwarteeuw hielp bij allerlei parochieel administratief werk. Aan hem vertelde Paula: ‘Als ik dit alles had geweten, was ik nooit naar de mis gekomen!’
Toen er even tijd was, ging ik bij Paula zitten en ze vroeg: ‘Wist gij hier iets van?’ ‘Ja, Paula, vanaf het begin, wij zijn kleine deugnietjes he?’ Paula dan weer: ‘Zeg Chris, wat je daarstraks zei over die receptie van een vriendin, dat was dan ook op mij?’... Jawel hoor, maar eind goed al goed. De broodjesmaaltijd werd een succes. Er was niets te kort, sandwiches met hesp of kaas en nog een lekkere versgebakken koffiekoek.
En pater Jaak; die heeft tot de laatste snik mee afgedroogd aan de afwas, ervan genietend om nog eens in De Mantel te zijn, in zijn vroegere parochie en parochiezaal.
Het werd een welgeslaagde, zonnige dag, met blije, dankbare mensen.
Dank, dank, dank aan pater David en aan alle vrijwilligers die zich, op welke manier dan ook, met hart en ziel inzetten voor onze parochie. En een dikke merci ook aan degenen die deze viering mogelijk maken en aan de helpers voor de broodjesmaaltijd.
Chris Frenken
met dank aan Gust Adriaensen voor zijn blog.seniorennet.be/martinusparochie/
NB Op vrijdag 7 november nodigt het dekenaat Kempen Oost ALLE parochiale vrijwilligers uit op een voorstelling van Koen Dewulf om 19 .30 u.in de kerk van Schorvoort, Schorvoortberg 58, Turnhout.
Onderweg in zijn artistieke bestaan kwam Koen veel mensen tegen. Er zijn er gegaan, maar er zijn er ook gebleven. Julie, Dagmar, Sven, Johan en Yves kruisten door de jaren heen Koens liederlijke leven en zijn gebleven! Nog beter, ze gaan zelfs mee op tournee. Ze kneden ieder liedje van Koen tot een warme, dragende - uit het leven gegrepen - song. Gitaren, klavieren, percussie, hobo, zang alles wat een mens nodig heeft om van een flard tekst en een paar akkoorden iets moois te maken.
De voorstelling is gratis maar inschrijven is nodig voor 1 november bij luyten.juan@gmail.com
Zin om mee te gaan? Laat ons samen afspreken dan kunnen we samen autodelen …
