Hoopvol onderweg met paus Franciscus (28-29 september 2024)
Op zaterdag 28 en zondag 29 september kreeg ik de kans om deel te nemen aan enkele activiteiten van het bezoek van paus Franciscus aan ons land. Het weekend begon zaterdagochtend al om 6u ’s morgens op de Motten. Daar zou een bus de priesters, diakens en pastoraal geëngageerden van ons dekenaat oppikken om naar de nationale basiliek van Koekelberg te rijden. Om 10u00 had ik daar, samen met nog 3000 anderen, een eerste ontmoeting met de paus. Wat mij onmiddellijk opviel, was de enorme vreugde en dankbaarheid van de aanwezigen bij zijn aankomst. Het deed mij terugdenken aan de Wereldjongerendagen in Lissabon in de zomer van 2023. Onder het zingen van het themalied van het jubeljaar 2025 ‘Pelgrims van hoop’ én onder luid applaus baande de paus zich een weg door de middengang van de basiliek. Onderweg nam hij ruim de tijd om de mensen te begroeten en te zegenen. Na een verwelkoming door Mgr. Terlinden namen zes getuigen uit het pastorale werkveld het woord. De Heilige Vader beantwoordde hun vragen over de toekomst van onze Belgische Kerk. De ontmoeting werd afgesloten met het Salve Regina en een plechtige zegen, waarna de paus de basiliek verliet. Wat een mooie start van het weekend!
Thomas Arnols en ikzelf waren ook gevraagd om het bisdom Hasselt te vertegenwoordigen als misdienaars in de zondagse eucharistieviering in het Koning Boudewijnstadion. Maar zo’n grote viering (met bijna 40 000 gelovigen) kan je niet organiseren zonder een repetitie. Dus vertrokken wij na de ontmoeting met de paus met de metro naar de Heizel. In de namiddag spraken we net buiten het stadion af met de misdienaars uit de andere bisdommen. Eenmaal binnen werden de taken verdeeld door de ceremoniarius van de paus en zijn medewerkers. Zelf zou ik verantwoordelijk zijn voor de mijter van de Heilige Vader. Ondertussen repeteerden ook de andere medewerkers aan de viering: koorleden, diakens, vrijwilligers… Wat een organisatie!
De volgende ochtend moesten we al om 07u00 ’s morgens in het Koning Boudewijnstadion zijn. We bleven dus in Brussel overnachten, meer bepaald op de Hope Happening, het jongerenfestival dat speciaal voor het pausbezoek werd georganiseerd in de Heizelpaleizen. Ongeveer 5000 gelovige en zoekende jongeren namen hieraan deel. Het was een uitgelezen kans om samen met hen de vreugde van het geloof te beleven. Er waren workshops, bezinnende momenten, concerten én een verrassingsbezoek van de paus. Het publiek werd opgewarmd door Ingeborg en enkele jongerenpastors. Al snel bleek dat de jongeren deze paus op handen dragen. Er werden liederen gezongen en uitbundig geapplaudisseerd bij zijn binnenkomst. De Heilige Vader sprak over plezier maken en bidden, over nooit op anderen neerkijken behalve om hen naar boven te trekken. Afsluiten deed hij met ons de zegen te geven, mijn tweede al die dag… Nadien bleven we nog voor de Belgische band Portland en het optreden van de Portugese priester-dj Padre Guilherme die ik leerde kennen op de Wereldjongerendagen. Deze priester brengt Christus’ boodschap met zijn muziek op een toegankelijke manier bij jongeren. Wat een feest!
Na een korte nacht op matjes en in slaapzakken was het tijd voor de grootse apotheose van het pausbezoek: de eucharistieviering in het Koning Boudewijnstadion. Nog voor het krieken van de dag trokken duizenden jongeren en andere gelovigen richting deze sporttempel die voor de gelegenheid zou dienstdoen als kerk. Terwijl het stadion langzaam volliep, werd er nog een laatste keer gerepeteerd en maakte iedereen zich klaar voor de komst van de paus. Om 09u45 was het dan eindelijk zo ver. De Heilige Vader maakte een ronde door het stadion in de welbekende pausmobiel. De sfeer was vergelijkbaar met die in de basiliek van Koekelberg, alleen nog uitbundiger. Terwijl het Koningspaar aankwam, had ik de gelegenheid om de paus achter de schermen ook even persoonlijk te begroeten. Daar viel mij op hoe eenvoudig en menselijk deze man werkelijk is. Helemaal klaar om de eucharistie te vieren, gingen we het podium op. Het werd een mooie viering met veel vreugde maar ook ingetogenheid. In zijn homilie sprak de Heilige Vader over het belang van openheid, gemeenschap en getuigenis. Hij veroordeelde ook nog eens op strenge wijze het misbruik in de Kerk. Na een groet aan Maria en een laatste groet aan de gelovigen vertrok de paus terug naar Rome. Wat een mis!
Nu ik er enkele dagen later op terugkijk, overheersen vooral gevoelens van vreugde en een grote dankbaarheid dat ik dit heb mogen doen. Het was een weekend dat ik niet snel zal vergeten, met wellicht de meest bijzondere mis die ik ooit heb gediend. Ik hoop dat dit pausbezoek ons als Kerk in België opnieuw hoopvol op weg zet. Klaar voor de toekomst en de kansen en uitdagingen die deze met zich meebrengt. Dank u wel, paus Franciscus!
Maarten