Pelgrim van Hoop in Jubeljaar 2025
Deel 1 DE EERSTE HETE DAGEN in de Rhône-vallei
Dank om het jubileum
2025 is het Jubeljaar voor de wereldkerk. Zelf mag ik een jubeljaar beleven bij de viering van 50 jaar priesterwijding. Heel dankbaar ben ik om alle blijken van waardering die me te beurt vielen bij de eucharistievieringen en recepties in Bilzen, Hoeselt en Lindelhoeven Pelt in de begindagen van juli 2025. Zelf wil ik vooreerst God en Onze hemelse Moeder Maria danken om alles wat ik in mijn leven mocht ontvangen, dankbaar om mijn familie en alle mensen die me “gedragen” hebben tot nu toe. Ook zeg ik God dank om paus Franciscus die dit jubeljaar het thema gaf “Pelgrims van Hoop”… dank om de nieuwe paus Leo XIV die ons voorgaat op deze weg van geloof.
Mijn vakantieplannen 2025 gingen eerst uit naar een fietstocht naar “la Sagrada Familia” in Barcelona… maar dat werd me afgeraden omwille van de hitte in Spanje… Dan 50 jaar terug naar 1975 toen ik in Murat (Cantal Auvergne) mocht vertoeven voor heerlijke vakantiedagen, stadje waar ons tantenonneke Marie-Ursule ons ontving in de “Ecole Sainte-Thérèse”… en waar ik in 1974 ook al mocht arriveren, samen met mijn broer Johan na onze eerste grote fietstocht in Frankrijk.
Traject voor 2025 zou worden: met de auto tot Valence en dan met de fiets een “Tour de France” maken als “pelgrim van hoop”, met Lourdes als voornaamste doel… en over de bergen van de Auvergne terug naar Valence via Rocamadour, Conques, Murat en Le Puy.
Vertrek naar en vanuit Valence
Zondag 13 juli laad ik mijn fiets in de auto. Eerst mag ik voorgaan in de zendingsviering voor de Lourdesbedevaarders in Munsterbilzen. Hopelijk zien we elkaar omstreeks 20 juli in Lourdes!
In één ruk naar Valence rijden (830 km) is wel wat veel, vooral met de hitte die er aankomt. In Metz is er daarenboven nog oponthoud van 2 uur ongeveer. Kortbij Langres – waar de Maas ontspringt – verlaat ik de autostrade en vind overnachting in het JUM-Hotel te Saint-Geosmes na 485 km.
Maandag 14 juli
Normaal gezien zou ik in het klooster van Saint-Péray (tegenover de stad Valence) mijn auto kunnen achterlaten, maar “les Soeurs de Saint Joseph” zijn afwezig deze dagen; gelukkig hebben ze een klein klooster in Valence als vervangplaats besproken.
Het is nog even spannend wanneer de toegangspoort bij mijn aankomst om 12u00 nog gesloten is… Gelukkig komt even later een man tevoorschijn die de sleutel heeft. Dank u wel, Skanderbeg, Albanese tuinman bij de Zusters van Sint Jozef in de Avenue de la Libération te Valence.
Daar sta ik dan, helemaal alleen, in de blakende zon.
De fiets op, heb ik alles mee? En dan om 12u30, met pak en zak beladen, de stad Valence verlaten in de richting van de Rhône, de grote stroom die mij zuidwaarts zal brengen tot aan de Middellandse Zee.
Vanuit Bilzen bracht ik nog boterhammen mee en die nuttig ik wanneer ik de eerste rustplaats vind langs de “viaRhôna”, de fietsweg langs de stroom.
Een siësta hoort er ook bij, onder de bomen, langs het fietspad, dichtbij de koeltorens van een kerncentrale !
Die namiddag stijgt de temperatuur naar 37graden!
Montélimar na 58 km is het eindpunt van deze eerste (halve) dag fietsen. Hotel “Le Printemps” wordt mijn verblijfplaats. Na een verkwikkende douche was ik mijn bezwete trui en koersbroek, een ritueel bij praktisch elke aankomst… Bij het avondmaal schrijf ik het dagverhaal in mijn pelgrimsboekje, trouwe metgezel aan wie ik mijn avonturen toevertrouw en betrouwbare bron voor dit verhaal in “Kerk & leven”.
Zuidwaarts naar Avignon tot Beaucaire
Vanuit Montélimar leidt de tocht via Orange naar Avignon. De bezienswaardigheden onderweg bekoren me dit jaar niet, want Lourdes bereiken op 20 juli, dat is mijn voornaamste doel.
Wel is er de mooie “Arc de Triomphe”, de Romeinse toegangspoort te Orange (foto genomen om 9 uur ’s morgens) en de stadswallen van Avignon, waar ik wel 3 km langs fiets… en dichtbij de “Pont d’Avignon” geniet van een middagmaal…
Op deze dinsdag 15 juli is de fysieke conditie ver van optimaal, daarbij de hitte… gelukkig is er wind “van achter” en schrijf ik 123 km op als dagtotaal in de stad Beaucaire, waar ik, om 17u15, een goed hotel vind: “Les Vignes blanches”. Avondmaal is daar evenwel niet, wel suggereert men me “un restaurant chinois”, maar daar zoek ik, te voet, ruim een uur naar vóór ik het vind…
Ik had vandaag graag de stad Saint-Gilles gehaald, maar ik dacht: “Luister naar uw lichaam. Je bent moe, ga niet de vermoeidheid te boven… je bent 50 jaar priester en 74 jaar !...Morgen is een nieuwe dag”.
Ontmoeting in Saint-Gilles
Eigenlijk ben ik even uit de Rhônevallei wanneer ik op woensdag 16 juli de stad Saint-Gilles du Gard aandoe op de “via tolosana”, de Compostela-route vanuit Arles. Saint-Gilles is de plaats waar de heilige Gillis als eremiet heeft geleefd en begraven is… de heilige die ook in Tongeren vereerd wordt op Mulken… met noveen en feestviering de eerste zondag van september.
In de mooie kerk, de “Abbatiale Saint-Gilles” mocht ik een Belgische priester ontmoeten, Christian Wijnants, die als pastoor dienst doet uitgerekend in Sint-Gillis Brussel, de kampioen voetbal 2025 van België !
Hij raadt me aan om de crypte te bezoeken en het graf van de heilige Gillis te vereren. Kaarsje en gebed voor vele intenties.
Tot de Middellandse Zee in Mèze
De tocht deze dag was niet zo opwindend. Even volg ik vanuit Beaucaire een kanaal, maar dan verkies ik de grote baan, waar ik me toch veilig voel, want er is meestal een brede strook asfalt rechts van de volle witte lijn.
Wel moet ik “vechten” met de wind die voortdurend draait… en met mijn povere fysieke conditie… Dikwijls bekruipt me, in de namiddag, de goesting om ergens te gaan liggen en te rusten… Onderweg koop ik een fles water in de Lidl of stop aan een café voor een “menthe à l’eau”. Ook vandaag 37° !
Via Montpellier, waar ik ’s middags in Le Cres een restaurant vind, houd ik de hoofdrichting Béziers en Sète aan…
De Middellandse Zee is dichtbij wanneer ik aan het “Etang de Thau” de oesterkwekerij zie… en in een tankstation met een cola mijn dorst lessen kan, maar ook mijn laatste krachten moet aanspreken om de helling op te rijden naar Mèze, waar ik “Hôtel du Port” als slaapplaats vind. Toch 128 km vandaag.
Heerlijk die avond aan de baai met de vele bootjes… en met LENA, een muzikante die op haar electrische gitaar wel 3 uur lang instrumentale popmuziek brengt…Ik vergeet te gaan eten… Wel drink ik 2 pintjes bier…en geniet van de muziek bij het schrijven in mijn pelgrimboekje.
Morgen vertrekken de Lourdesbedevaarders. Moeder Maria, bescherm uw pelgrims. Amen.
