Team Pastorale Eenheid Heilige Maria Magdalena HOESELT
In deze bijdrage presenteren zich de leden van het Team P.E. Hoeselt. Zij geven ons een inkijk in hun
gelovige inzet voor Gods volk.
Tony Poorters, 73 jaar, priester gewijd in 1975. In september 2020 mocht ik naar Bilzen en Hoeselt
komen als pastoor-moderator. Voordien was ik werkzaam in de parochies van Lommel (7 jaar
kapelaan), Zwartberg (13 jaar pastoor) en Peer (15 jaar pastoor-deken). In een ver verleden was ik
student aan de K.U.-Leuven en leraar in Hasselt en Bilzen (1982-1985).
Ik ben graag in Hoeselt en ook in Bilzen. In het pastoraal team probeer ik de gelovige inzet van de
leden te waarderen. De vriendschap en de samenwerking zijn heel belangrijk; ook de dienstbaarheid
en de bereidheid het beste van zichzelf te geven in alle nederigheid “de ander hoger achtend dan
zichzelf” Voor mijzelf hoop ik nog enkele jaren “gezond en wel” mee te “draaien”. Ik ijver mee opdat
ons team zich kan verjongen.
Roosen Jos, 77 jaar, gehuwd. Diaken sinds 1988. Altijd onderwijzer in de lagere school geweest.
Vooral na mijn op pensioen me volledig ingezet in de pastorale eenheid Hoeselt, vooral op het vlak
van liturgie en sacramenten.
Altijd vanuit een hoopvol perspectief mensen nabij willen zijn. Ik hoop nog enkele jaren mij
dienstbaar te kunnen inzetten samen met de leden van ons team.
Carla Vannitsen, geboren in 1961. Gehuwd met Festjens Jozef. 3 kinderen en vijf kleinkinderen. 12
jaar zorgkundige in het rusthuis Bilzen. 14 jaar in een kinderdagverblijf; en nu voltijds zelfstandig
meewerkende op het landbouwbedrijf samen met mijn man.
Mijn geloof is een energiebron, een rijkdom in mijn leven die ik graag deel met anderen.
20 jaar catechese gegeven in Hoeselt (Neder en Romershoven). Vanaf er een federatieteam was in
Hoeselt was ik er lid van en meewerkend voor het pastorale. Tevens ben ik lector in de liturgie en
koster in de parochie O.L.V parochie (Neder). Jaarlijks ga ik een paar keer mee op reis met Samana en
tracht ik de vakantiegangers een aangename vakantie te schenken door zorgende te zijn.
Vooral de diaconie, - iets betekenen voor de zwakke medemens -, trekt me aan; door mijn geloof
probeer ik dagelijks het evangelie te beleven in dienst van andere medemensen.
Erik Merckx, geboren in 1962, gescheiden en nu een nieuwe relatie.
Geneesheer-specialist nucleaire geneeskunde
Ik ben in aanraking gekomen met het geloof door contact met een bevlogen pastoor. Hij was de
aalmoezenier van de plaatselijke jeugdbeweging, ik een leider. Hij bracht in de jeugdbeweging het
geloof in de praktijk.
Tijdens mijn studie en beroepsleven was ik eerder een agnost.
Enkele jaren geleden hebben zich belangrijke wijzigingen in mijn leven voorgedaan, waardoor ik me
terug ben gaan verdiepen in het geloof.
Ik heb het gevoel dat ik nu echt geloof, meer innerlijk dan uiterlijk. Ik ben overtuigd dat het evangelie
het beste houvast biedt om het leven waardevol te maken en probeer mijn handelen te toetsen aan en te
richten naar wat Jezus ons voorgeleefd heeft.
De toekomst van het geloof is verzekerd. Daar zal God zelf wel voor zorgen.
De toekomst van de Kerk is onduidelijk.
Ik denk dat we op een tweesprong staan in de westerse wereld om te pogen het geloof via andere,
nieuwe kanalen door te geven, die de jeugd meer aanspreken.
Ik probeer mijn geloof zichtbaar te maken in mijn handelen. Dat is de beste manier om te tonen waar
we als gelovigen voor staan. Maar het is niet gemakkelijk.
Jeannine Lenaerts, 75 jaar gehuwd met Jean Pierre Machiels, moeder van 3 kinderen en oma van 6
kleinkinderen.
Ik ben altijd actief geweest in het verenigingsleven van Romershoven, 20 jaar leesmoeder geweest,
ook medewerker in de oudervereniging,
25 jaar kernlid van Femma, het vroegere KAV, ik was verantwoordelijk voor de bezinning; was ook
15 jaar lid van de werkgroep zingeving Femma Limburg.
Gaf catechese, was lector en lid van Samana en zoveel meer in de parochie, maar door de ziekte van
mijn man heb ik veel moeten laten vallen.
Mijn medewerking in de parochie is nu zeer beperkt. De vergaderingen van de pastorale eenheid H.
Maria Magdalena probeer ik zoveel mogelijk bij te wonen.
Huguette Mouchaers, 70 jaar. Gehuwd met Ghislain Verjans. Mama van 3 kinderen, oma van 5 kleinkinderen. 38 jaar gewerkt als maatschappelijk assistente in het ziekenhuis in Herk-de-Stad. Ook na mijn actieve loopbaan nog steeds begaan met zieken en bejaarden. Sinds een aantal jaar vrijwilliger bij Samana.
In de parochie begonnen als lector maar door de jaren heen steeds meer taken opgenomen. Lid van parochieteam en van pastorale eenheid.
Een pelgrimstocht naar Compostela in 2014 heeft mij helemaal gewonnen voor pelgrimspastoraal. Het pelgrimeren waarbij de innerlijke weg belangrijker is dan de afgelegde kilometers, is voor mij van grote betekenis. Zeker een weg van groeien in geloof. Voor mij is dit een prachtige vorm van ‘kerk-zijn’ in deze tijd.
Jean Jamaer, 75 jaar, gehuwd mat Marie-Jeanne Hermans, vader van 2 dochters en 6 kleinkinderen.
Gewerkt bij de gemeentelijke technische dienst van Hoeselt tot mijn pensioen in 2010.
Kom uit een christelijk gezin. Mijn jeugd doorlopen in jeugdbewegingen zoals Chiro, KAJ en sociale bewegingen zoals ACV en KWB.
Lid geweest van de parochieraad en als lid van de K. Harmonie tientallen processies mee opgeluisterd.
Dienstbaarheid naar de medemens was een deel van mijn leven door hulp te bieden langs organisaties en het begeleiden van zieken naar Lourdes, met ziekenzorg Limburg, waar ik me 19 jaar voor heb ingezet.
Na mijn pensioenstelling heb ik me beschikbaar gemaakt voor de kerk als misdienaar bij begrafenissen en later in de taak van koster. In de pastorale eenheid stel ik mij ten dienste voor administratief werk: om de eucharistie voor te bereiden met teksten en liederen en deze klaar te maken voor op de schermen in de kerk te projecteren. Zo probeer ik binnen de geloofsgemeenschap mijn steentje bij te dragen .
Lambrechts Alberte, 66 jaar, gehuwd met Jos Vandebroek en moeder van drie zonen en oma van zeven kleinkinderen. Van mijn achttiende tot mijn zestigste werkte ik als administratief bediende. Na mijn pensioen in 2018 werd ik gevraagd om me aan te sluiten bij de Parochieraad om daarna ook lid te worden van de Federatieraad; in 2021 werd dan de Pastorale Eenheid Heilige Maria Madalena opgericht, waar we maandelijks samenkomen om de komende activiteiten te bespreken en het praktische te regelen.
Onze ouders hebben ons christelijk opgevoed, het was vanzelfsprekend dat we gedoopt werden, in het lager onderwijs elke dag de mis bijwoonden, een christelijk Huwelijk aangingen, onze kinderen lieten dopen…
De kerk is een rode draad in ons leven, en daarom hebben mijn man en ikzelf ons geëngageerd om een aantal taken op te nemen in de Pastorale Eenheid.
Samen met Simonne Wouters, ben ik verantwoordelijk voor de opmaak van het parochieblad, doe ik administratieve taken en ben ik ook lid van Samana. De oudere mensen bezoeken om hen uit te nodigen voor een of andere activiteit is steeds deugddoend; steevast hebben we een leuke babbel met een tas koffie.
Vandebroek Jos, 68jaar. Vanaf mijn achttiende tot mijn vierenzestigste werkte ik als administratief bediende in de privé-sector (11j.) en in een onderwijsinstelling (35j.). Ik werd destijds door zuster Machteld aangesproken om bij de parochieraad van Hoeselt aan te sluiten. Hier kwam ik terecht in een toffe en gemotiveerde groep. Als Christen opgevoed werkte ik hier eerst als lid en later als voorzitter samen met een tiental leden aan de organisatie binnen de kerkgemeenschap. Na de coronacrisis is de parochieraad overgegaan in de pastorale eenheid en werd ik aangesteld als penningmeester voor de federatie en de pastorale eenheid. Samen met mijn echtgenote Alberte voelen wij ons nog steeds geroepen voor het sociale werk binnen de dorpsgemeenschap (o.a. door lid te worden van Samana).
Sinds korte tijd werd ik op vraag van de kerkfabriek ingeschakeld als vervanger van koster Jean Jamaer (bij belet). Ook fungeer ik als lector en bediener van de PC in de kerk tijdens de eucharistievieringen en uitvaarten. Tevens ben ik organisator (samen met enkele vrijwilligers) van het jaarlijkse (H)eerlijk Ontbijt ten voordele van Broederlijk Delen. Samen met de leden van de P.E. zorgen we, ondanks moeilijke tijden, nog steeds enthousiast voor een goede werking binnen de geloofsgemeenschap.
