Fons Van Audenhove, 86 jaar, een eenvoudige man met een groot hart uit een diep gelovig gezin van Jette. Moeder prentte de kinderen in dat geld niet alles is, dat mensen van elkaar moeten houden en dat bidden belangrijk is.
Lizette Hornikx ging met Fons praten in zijn flat op het Dorpsplein in Kinrooi en tekende een mooi verhaal op:
We zien Fons vaak wandelen met zijn rollator, hij is lid van Samana, gaat naar het dorpsrestaurant en maakt, ondanks zijn gehoorprobleem, graag contact met medemensen.
Fons en zijn vriendin Jeanne komen uit een gastvrij gezin en zijn dienstbaar in het christelijk verenigingsleven. Ze behoren tot de leiding van KAJ en leren het gedachtengoed van kardinaal Cardijn kennen.
Al vanaf de klassieke humaniora voedt Fons zijn ‘African dream’ door erover te lezen. Na de nodige diploma’s en documenten gaat het pas gehuwd stel voor vier jaar naar Congo.
Fons is territoriaal agent en deze korte maar ingrijpende periode heeft hem grondig veranderd. Onvergetelijke tijd door het gevarieerde werk, de intensiteit van het leven, de voldoening na gedane arbeid, de weelderige natuur, de warmte van de zon, de wilde dieren, het oerwoud. Daarentegen is hij eenzaam in de brousse, zijn er de droogte, stortregens ’s nachts, en geen ziekenhuis in de buurt (slechts op 125 km) en ook, het verdriet om twee overleden kindjes.
Als verantwoordelijke voor een gebied zo groot als een provincie, zorgde Fons voor de burgerlijke stand, de boekhouding, de gerechtelijke politie, wegeninfrastructuur, ontbossen voor de bouw van dispensaria, vijveraanleg om tilapia vis te kweken, katoenvelden ontwikkelen ….
In de eerste Afrika-jaren, verliezen Fons en Jeanne hun twee eerste kindjes: Bruno 3 maanden oud en Grietje na 1 week. Heel moeilijke periode, vooral omdat ze elkaar niet kunnen steunen door de afstand tussen het ziekenhuis en de standplaats van Fons. Als je dan samen bent, wil de één zich voor de ander sterk houden en dat lijkt eerder op onverschilligheid dan op liefde. Gelukkig is dat allemaal goed gekomen tijdens een ontmoeting op Marriage Encounter 25 jaar later. Elk probeerde op zijn eigen manier het verdriet te verwerken in plaats van er samen aan te werken. Fons beschrijft zijn echtgenote als een warme, hartelijke en luisterbereide vrouw die altijd voor iedereen tijd maakte.
Fons en Jeanne zijn de weg van de liefde gegaan, voor medemensen in Afrika en voor hun eigen gezin in Vilvoorde. Ze zijn gezegend met drie kinderen, Herwig, Veerle en Bart, de chocolatier van Kinrooi. Bij alles wat Fons doet, stelt hij zich de vraag “Wat zou Jezus doen in deze situatie?” Door zijn missie in Congo heeft hij de woorden “wat je voor de minsten van de mijnen doet” in daden omgezet.
Na zijn Afrikaperiode is Fons personeelschef in een bouwonderneming, waar hij papierwerk voor buitenlandse werknemers doet b.v. voor gezinshereniging. De baas stelt voor hen door te verwijzen naar het syndicaat, maar Fons blijft zich voor hen inzetten. Zo ontstaat een bijzondere band met de gastarbeiders die hij nooit zal vergeten.
Helaas is zijn lieve Jeanne in januari 2016 overleden. Elke dag was een geschenk voor haar en ze maakte er het beste van. Het leven zonder haar is moeilijk en daarom is Fons naar Kinrooi gekomen, dichter bij zijn jongste zoon Bart die ook ontwikkelingshulp deed in Tanzania.
Fons vindt steun in het gebed: hij bidt vol vertrouwen tot Moeder Maria en tot Onze Vader. U vindt zijn versie van het ‘Onze Vader’ op de volgende bladzijde.
We wensen Fons nog heel veel levensvreugde toe en zullen hem hartelijk begroeten als we hem tegenkomen.
Lizette Hornikx
