Ter gelegenheid van Allerheiligen schreven de jongeren van de jongerenpastoraal de bezinning. Een eigen kijk op alle heiligen:
Pastoor Luc heeft soms van die moeilijke vragen: “wat is je lievelingsgebed? Waarom? Dat helpt je bij het bidden.” “Wat is je lievelingsevangelietekst? Waarom? Dat helpt je bij het evangelisch leven.” “Wat is je lievelingsbijbelverhaal? Waarom? Dat helpt je mee in het verhaal van God met ons mensen te stappen.” “Wie is je lievelingsheilige? Waarom? Om heilig te worden. Dit is toch ook wat de paus gevraagd heeft aan de jongeren, aan ons allemaal, in Panama?”
Aan alle heiligen denken, dat is toch moeilijk. Maar ook boeiend.
Een lievelingsheilige, is misschien wel beter dan… ze allemaal als lieveling hebben. Het boeiende is dat je zo’n rijkdom krijgt van al die mensen. Een rijkdom, een hulp, een richting die we juist op dit moment nodig hebben.
Ieder van ons heeft wel een andere lievelingsheilige:
“Voor mij is dat Tarcitius, de patroon van de misdienaars. Een kleine jongen die de mis mocht dienen bij de paus. Die een heilig verlangen had om de Heilige Communie, Jezus zelf, aan de gevangenen te gaan schenken. Vrienden hadden het zo niet begrepen, vonden hem een vuile christelijke hond en sloegen hem zo goed als dood. In mijn misdienen wil ik ook Christus aan de mensen geven, door mijn dienstbaarheid, door mijn gebed in de eucharistie. Hopelijk mag het samen vieren, mensen tot bij Christus brengen.”
“Voor mij is Sint-Anna een mooie heilige. Ze is de grootmoeder van Jezus, de moeder van Maria. Het fijne van Anna is dat ze Jezus heeft zien opgroeien. Een kind zien opgroeien als grootmoeder moet toch anders zijn dan als moeder. Ik heb een heel andere relatie met mijn grootmoeders dan met mijn moeder. Ze zijn allemaal goed, maar met grootmoeders is het toch wel echt uniek. Ze begrijpen me als meisje en opgroeiende vrouw. Ik kijk ook wel wat op naar hen. En ze zijn ook voor mij een stukje een voorbeeld. Grootmoeders geven je telkens iets meer kansen, liefde, vergeving, enz… Misschien komt het door hun levenservaring, én ze hebben niet de verantwoordelijkheid van een ouder. Maar toch, ik ben daar dankbaar voor.”
“Bartimeüs de blinde bedelaar. In de catechese naar mijn vormsel toe, mocht ik hem spelen in een spel. Bibliodrama. Tja, toen heb ik die blinde man die Jezus ontmoet heeft, beter leren kennen. Blind zijn en toch Jezus ontmoeten. Ik zie Hem ook niet altijd en toch voel ik soms: hier is Jezus met mij bezig. We moeten Jezus leren kennen, keer op keer. Heel boeiend.”
“Voor mij is Maria een voorbeeld. Mijn ouders hebben mij naar haar genoemd. Ik ben niet altijd even spraakzaam maar hoop toch dat ik zoals Maria, Jezus mag dragen. Zijn boodschap door mijn manier ook mag leren uitdragen zoals Maria het dagdagelijks deed.”
“Maria Magdalena, een vrouw gekend door Jezus. Hij zou bij haar boze geesten hebben uitgedreven. Maar meer intrigerend is dat zij er was bij de kruisiging, de graflegging en de eerste paasmorgen. Ik denk: wat je ook doet, Jezus neemt je zoals je bent. En als je met hem mee op weg gaat laat hij je delen in grootse dingen.”
“Jozef, een stille man, ik geniet van de samenkomsten, omdat ik er ook stilzwijgend aanwezig mag zijn.”
Hopelijk mogen de vele heiligen ook jullie inspireren om met Jezus grootste dingen mee te maken.
De jongeren van de werkgroep jongerenpastoraal
Onderschrift foto: Wie zijn de heiligen? © PET
