Je kan er niet naast kijken wanneer je in de Otegemstraat komt aan de hoek met de straat ‘Slype’. De witte kapel schittert als verse sneeuw, zeker wanneer de zon schijnt. Maria verblindt de ogen van menig passant! Een goede reden voor de redactie van Kerk & Leven om de zonnebril eens af te zetten en er niet voorbij te lopen. We hielden voor een aangename babbel halt bij Monique Dermaut en André Maes, respectievelijk eigenares en verzorger van deze prachtige Zwevegemse kapel.
De kapel op de hoek Otegemstraat – Slype.
Monique en André poseren terecht fier voor hun kapel!
De huidige straat Slype was de inrit naar ‘Castelens hof’. De kapel stond dus aan het begin van de oprit naar de boerderij. Andere huizen stonden er niet. Bovendien lag de weide achter de kapel een serieus stuk lager, maar de put werd gevuld met de overschot van de kolen van ‘den elektriek’, de Transfo met andere woorden. En op de hoek, net achter de kapel, bouwde de eigenaar van de boerderij tussen de twee wereldoorlogen een huis in art- decostijl. De kapel is dus nog een stuk ouder en dateert vermoedelijk van het jaar 1900.
André passeerde als kind elke dag langs de kapel om naar school te gaan in Zwevegem-centrum, want er was in de verste verte nog geen sprake van de Kappaert. Hij wist toen nog niet dat hij die kapel ooit zou schilderen en onderhouden. Maar heel lang kwam hij er niet voorbij, want hij ruilde de school van Zwevegem voor die van Sint-Lodewijk. Dat was ietsje dichter voor de kleine André.
In die tijd stonden er drie biscuitbeelden in de kapel. Begin de jaren 80 waren deze op een zekere zondagmorgen gestolen. Biscuit was geld waard en de kapel was toen niet gesloten. Monique zette er voorlopig een Onze- Lieve-Vrouwbeeldje in en dan bracht KWB een Mariabeeld mee uit Lourdes. Zo is het een kapel voor Onze- Lieve-Vrouw van Lourdes geworden. André was eerst van plan om zelf een beeld uit Lourdes mee te brengen voor de kapel, maar hij was met de fiets en dat lukte niet, ook niet toen hij de tweede keer naar Lourdes reed met de fiets. De sportieve André fietste ook naar Rome, maar dat was om paus Johannes-Paulus II te ontmoeten en niet om een Mariabeeldje te zoeken.
Vroeger in de meimaand kwam men ook bidden aan de kapel, maar nu niet meer. De kleuterklassen komen wel nog eens langs met een tekening of een knutselwerkje. Af en toe stopt er nog wel eens iemand, maar we leven in andere tijden. Monique en André zorgen ervoor dat er regelmatig een kaars brandt in de kapel. Ze vinden dat fijn, doen het van harte en betalen de kaarsen ook uit eigen zak, want de offerblok aan de kapel … die blijft leeg.
Vanaf 1995 doet André het onderhoud. Vroeger werd er in de kerstperiode ook een kerststal bij gezet. De beelden waren in ‘isomo’, maar de hoofden werden afgekraakt. Zo verdween de kerststal uit het straatbeeld die ze met vier altijd hadden opgezet. Helaas blijft André nu nog als enige van de vier over.
Oorspronkelijk had Lieske (Alice) Faveere de sleutel. Zij vroeg André om de kapel te onderhouden. Monique legde er een nieuw dak op, ook rond het jaar 1995, en het plakwerk deed een andere buur. Twee jaar terug legde André een nieuwe vloer in de kapel. De oorspronkelijke vloer was ook geschilderd, maar die brokkelde af. Het is zeker dat André een speciale plek zal krijgen in de hemel na zoveel werk aan die kapel. Maar … toch blijft André nog liever een beetje op aarde en gelijk heeft hij! De hemel is nog niet voor direct. Om de twee jaar wordt de kapel nu helemaal geschilderd. Zo blijft ze schitteren en André doet het heel graag!
Toen Monique en haar man het huis kochten in 1978, beseften ze helemaal niet dat ze ook een kapel hadden gekocht. Die kregen ze er gratis bij. En André, die woont sinds 1972 schuin tegenover de kapel.
Kaarsen kopen voor de kapel, dat is de meimaand voor Monique. Van de meimaand tot oktober brandt er zeker elke week een noveenkaars, maar in de winter wordt er al eens geschrikkeld. De kaarsen branden niet zo goed als het heel koud is. En … Monique ging ook al twee keer langs in Lourdes waar haar Onze-Lieve-Vrouwbeeld vandaan komt.
Monique en André zijn helemaal ten einde verteld, maar wij nog niet. Zeer graag voegen we er nog dit aan toe: ‘Chapeau voor wat jullie doen voor de kapel! Een hele grote dankjewel daarvoor!!!’
De witte kapel, een ijkpunt in de Otegemstraat.
Voor ons maakt André met plezier het slot los aan de kapeldeur!
Monique naast haar Onze-Lieve-Vrouw.
André steunt op Maria en Maria steunt op hem!
