De Veroordeling
Pilatus’ vrouw
zag dat die Man
onschuldig was.
Haar fijngevoeligheid
die intuïtie werd,
deed haar begrijpen.
Pilatus en Herodes,
konkelfoezend beslisten ze
over dood en leven
van die Man,
die blijkbaar toch nog
niet zo ongelegen kwam:
Ze werden weerom vrienden.
‘Hij mag gekruisigd worden’, zei Pilatus
en hij trok zijn schouders op.
Afstandelijk blijven
en zorgen dat je handen
proper zijn …
Er is een keurige onverschilligheid
die medeplichtig is
aan het lijden
van zoveel mensen.
(Manu Verhulst)
Om even over na te denken ...
Wanneer trek ik mijn schouders op?
Wanneer reageer ik afstandelijk?
Maak ik mijn handen vuil of blijven ze ook ‘proper’?
Van Armand Demeulemeester (Ronse, 1926-2002).
Uit: ‘Kruisweg van de stilte’ – opdrachtgever: Trappisten West-Vleteren.
Simon van Cyrene
‘Waarom juist ik?
Ik heb er niets mee te maken.
Ik heb een hele dag gewerkt.
En zoveel leeglopers laat men ongemoeid.
Nu kom ik vast te laat
op ’t paasfeest
bij ons thuis.’
Hij kwam te laat
en hij was aangedaan.
Afwezig nog, heeft hij
kijkend in de verte,
zijn verhaal gedaan …
‘Ik heb een kruis gedragen van een Man.
Ik kan zijn ogen niet vergeten.
Zijn dankbare blik
heeft mij verwarmd van binnen.
Ik ben een ander mens geworden.
Als ik morgen opgevorderd word
om opnieuw een kruis te dragen …
God, ’t is vreemd,
ik zal het doen, met grote liefde …
Hij heeft het mij geleerd.’
(Manu Verhulst)
Om even over na te denken ...
Wat is een kruis vandaag?
Wat is een kruis in mijn leven?
Waar en wanneer was ik een Simon van Cyrene?
Van Armand Demeulemeester (Ronse, 1926-2002)
Uit: ‘Kruisweg van de stilte’ – opdrachtgever: Trappisten West-Vleteren
