Hoeve de drie linden
Om deze historische hoeve te bereiken, moet je voorbij de Mariakapel die er zo goed als midden op de weg staat. Ernaast kijken kan bijna niet, alhoewel je in deze bocht je ogen beter gericht houdt op de weg wil je geen ongeval veroorzaken. De kapel staat op de hoek van de Sint-Denijsstraat en de Drielindenstraat en wordt extra beschermd door een dikke boom voor de ingang. Welke spannende verhalen zou deze kapel te vertellen hebben? Hiervoor klopten we aan bij twee goedlachse dames: Cathérine Willaert, de eigenares van de kapel, en buurvrouw Annie Vanwijnsberghe die instaat voor het onderhoud van dit kleine Mariaoord in Zwevegem-Knokke.
Hoeve ‘de Drie Linden‘ bestaat al sinds jaar en dag, om het zo te zeggen. Ze dateert van het jaar 1700 en een beetje. Dat is dus bijna 300 jaar landbouwgeschiedenis. Ongelofelijk!
‘Wij zijn nu de derde generatie in de familie die in de boerderij woont. De ouders van mijn schoonmoeder kwamen hier wonen omdat ze onteigend waren in Moeskroen’, zegt Cathérine en ze voegt eraan toe: ‘Vroeger was enkel de schuur van de boerderij geklasseerd, maar sinds twee jaar is de hele boerderij een beschermd monument. De kapel, die eigenlijk ook bij de boerderij hoort, is dat niet.’
Hebben jullie hier al bijzondere dingen meegemaakt?
De grootmoeder van mijn man Ignace, zegt Annie, was Maria Messiaen. Ze was getrouwd met Gustaaf Demeestere. Zij woonde in Zwevegem. Haar zus Clementia, of tante Clemence zoals wij zeggen, woonde in Sint-Denijs. Tijdens de oorlog moesten de mensen in hun dorp blijven. Ze mochten niet naar andere dorpen. ’t Was een beetje zoals in deze coronatijd. ‘Verre’ verplaatsingen mochten niet. Gelukkig stond deze kapel op de grens tussen Zwevegem en Sint-Denijs. Dus kwamen de twee zussen hier op de bankjes zitten in de kapel om wat met elkaar te kunnen praten.
Fantastisch is dat! En gebeuren er zo nog van die dingen?
Wel, af en toe komt er wel eens een jong koppeltje naar de kapel voor een intiem gesprek … bij Onze-Lieve- Vrouw, hé.
Ja, voor de meest wilde verhalen naar boven komen, vertel eens wat er allemaal in de kapel te zien is, Annie.
In de kapel staan, naast het Mariabeeld, ook beelden van een vriendin. Onder het Heilig Hartbeeld ligt zelfs de foto van de overleden ouders die eigenaar waren van het beeld. Verder staat er nog een kruisbeeld van een vriend die het niet over zijn hart kreeg om het naar het containerpark te brengen. Hier kreeg het een mooie plaats. Ook de rode touwtjes van Onze-Lieve-Vrouw van Dadizele hangen hier aan de deur van de kapel. Zelfs het rode touwtje van mijn moeder hangt eraan. (En pastoor Dirk glundert wanneer hij dit hoort.) Er branden hier altijd kaarsen, om ons te beschermen, en ik voorzie ook altijd in verse bloemen.
Inderdaad, de kapel staat er piekfijn bij! Proficiat daarvoor!
‘Ja, ik heb speciaal gekuist voor het interview’, verklapt Annie. Om de 14 dagen kom ik het stof afdoen. Er is hier altijd stof in de kapel. Het is dan ook een gevaarlijke weg, met druk en zwaar verkeer. En de kapel is eigenlijk ook wel toe aan herstelling.
Gebeurt er iets speciaal aan de kapel tijdens de meimaand?
Vroeger kwam ik mee met mijn moeder, zegt Annie. We kwamen 9 dagen lang de rozenkrans bidden. Maar hier aan de kapel is er eigenlijk nooit iets geweest. Men trok naar de kapel in de Comminnestraat. Er is hier aan de kapel eigenlijk nooit veel devotie geweest. En dat bevestigt ook Cathérine volmondig. Er is hier maar weinig interesse in Maria. Ze gaan allemaal eerder naar de automaat die erachter staat, maar de zoektocht die jullie vorig jaar organiseerden bracht dan wel weer volk naar de kapel.
Goed om te horen, maar niet alle kapellen moeten even druk bezocht worden, nietwaar. Het feit dat ze er zijn is ook al een bijzonder teken! En wie weet komen nu ook wat lezers van Kerk & Leven eens langs om hier op de twee bankjes eens stil te vallen en de tijd te nemen om een Weesgegroetje te prevelen. Héél veel dank, dames, voor onze boeiende babbel en nog veel meer om zo hard jullie best te doen voor deze kapel.
We waarderen dit ten zeerste.
Annie Vanwijnsberghe en Cathérine Willaert poseren niet graag, maar doen dit wel zeer goed: naturel en met flair!
Een stralende eigenares, Cathérine Willaert.
Annie Vanwijsberghe, de aardse beschermvrouw van deze kapel.
Het beeld van Onze-Lieve-Vrouw in de kapel.