‘The Nerd Academy’ is de titel van het nieuwste boek van Bieke Vanlaeken. Daar moeten we meer van weten, nietwaar! We bezorgden deze Zwevegemse auteur – die ook in onze Pastorale Eenheid meewerkt in de buurtwerking en met Reveil – een waslijst met vragen en wat deze jonge vrouw allemaal uit haar pen schudde, dat lees je hier.
Stel jezelf eerst even voor.
Ik ben Bieke Vanlaeken. Ik ben 31 en woon met mijn vriend Vincent, zoontje Felix en dochter Alice in de Magnoliadreef. Ik geef les in de RHIZO Lifestyle- en Sportschool in Kortrijk. Daar geef ik de vakken Nederlands en godsdienst. Daarnaast acteer, regisseer, zing en schrijf ik. De rode draad in alles wat ik doe, is jongeren inspireren.
Bieke Vanlaeken omringd door haar gezin.
Je bent leerkracht godsdienst en je schrijft een jeugdboek. Vanwaar die combinatie en is dat een goede combinatie?
Jongeren groeien op, zitten met vragen, zoeken naar antwoorden. In mijn lessen én in mijn boeken probeer ik mijn antwoorden op die vragen te geven. Niet omdat ze die antwoorden klakkeloos zouden volgen, maar om hen aan het denken te zetten. Ik hoor vaak dat mijn boeken veel levenslessen bevatten. Dat doe ik niet met opzet, maar ik vind het wel een mooi idee dat ik jongeren op die manier een duwtje in de rug kan geven. Ik probeer het leven vaak met een kleurrijke (lees: positieve) blik te bekijken. Ik denk dat jongeren hier wel nood aan hebben. We leven in een wereld waarin het negatieve soms dreigt te overheersen. In mijn lessen vertel ik hen hoe ik de wereld zie, in mijn boeken creëer ik een fantasiewereld, die hen even doet wegdromen. Toch heeft die fantasiewereld verrassend veel met de ‘echte’ wereld te maken. Ik hoop dat lezers het boek met een glimlach wegleggen, ik hoop dat mijn leerlingen met een glimlach mijn les verlaten. Als ik dat kan bereiken, ben ik een gelukkig mens.
Je bent niet aan je proefstuk toe, Bieke. Het is je tweede boek. Hoe ben je ertoe gekomen om dat eerste boek te schrijven?
Mijn eerste boek ‘Helena’ was oorspronkelijk een toneelstuk. Ik schreef en regisseerde het voor de jongerengroep van theatergezelschap ‘Tope’ in Avelgem. Na de opvoeringen van het stuk had ik het gevoel dat ik met dit verhaal nog iets ‘meer’ moest doen. Het was nog niet af. Daarom maakte ik er een boek van.
Waarover ging dat boek?
‘Helena’ gaat over een meisje dat ziek is. Ze ligt vaak in het ziekenhuis en verveelt zich daar. Als remedie verzint ze haar eigen fantasiewereld. Het boek wisselt af tussen de echte wereld en de fantasiewereld. En, hoe raar die fantasiewereld ook lijkt, er zijn toch best veel gelijkenissen met de realiteit.
Hoe voelde dat toen het verscheen?
Het is moeilijk om te beschrijven hoe het voelt om je eerste boek voor het eerst in handen te hebben. Ik droomde er al jaren van om mijn boek in een boekenkast te zien staan, maar ik had nooit gedacht dat dit effectief zou lukken. Ik ben nog steeds trots als ik een exemplaar mag signeren.
Hoeveel exemplaren gingen over de toonbank?
Dit weet ik niet exact …
Heb je nu de smaak te pakken om te schrijven?
Ik schrijf al sinds ik een kind was. Eerst kortverhaaltjes, toneelstukjes … Ik kreeg de smaak helemaal te pakken toen ik in Deerlijk theaterkampen organiseerde. Voor die kampen schreef ik telkens een toneelstukje. Die werden steeds uitgebreider, tot ik in Avelgem begon te regisseren. Met ‘ZwartWit’ schreef ik voor het eerst een volledig avondstuk. En toen kwamen de boeken. Hoe meer ik schrijf, hoe groter de passie wordt. Ik kan me geen leven zonder meer voorstellen.
Bieke, bovenop haar 2de boek.
Hoe kwam dat tweede boek tot stand?
‘The Nerd Academy’ was een van de toonmomenten die ik gemaakt had voor een theaterkamp. Ik kwam het script een tijdje geleden terug tegen en voelde dat dit een perfecte basis was voor mijn tweede boek. Ik werkte het verhaal uit, gaf de personages meer diepgang … en zo ontstond het boek. ‘The Nerd Academy’ gaat over Kathinka Bicho. Zij is superslim. Ze zou ontzettend graag studeren aan de meest prestigieuze school van de wereld: ‘The Nerd Academy’. Haar ouders kunnen die opleiding echter niet betalen. Haar leerkrachten zorgen er echter voor dat ze toch een beurs krijgt. Ze gaat naar de academie en ontdekt dat de school heel wat geheimpjes heeft …
Je bent een creatieve dame, maar waar haal jij jouw inspiratie?
Het zou fantastisch zijn als er een trucje zou bestaan om inspiratie te krijgen. Dat is er helaas niet. Toch merk ik dat er verschillende momenten zijn waarop de inspiratie naar boven komt. Rust is de rode draad tijdens deze momenten. Je gedachten de vrije loop laten. Ik verzin de beste verhalen tijdens het wandelen, lopen, in het bad … Ook schrijf ik heel graag in @Bothino in Avelgem, een gezellig koffiehuis, én in de bibliotheek. In beide plekken is er rustgevend geroezemoes. Blijkbaar komt dat mijn inspiratie ten goede. En een lekker taartje en koffietje zullen er ook wel mee te maken hebben …
Wil jij iets meegeven aan je lezers? Als leerkracht godsdienst? Beroepsmisvorming?
Vroeger had ik de neiging om me snel op te jagen in dingen die fout liepen. Op een bepaald moment leerde ik een trucje, dat me nog steeds helpt om te relativeren. Als er iets gebeurt stel ik mezelf de vraag: ‘Ga ik over een jaar nog steeds terugdenken aan dit moment?’ Is het antwoord ‘ja’, dan is het het teken dat het iets is dat echt belangrijk voor me is. Dan mag ik er ook de tijd en moeite voor nemen om het uit te klaren, mijn mening te geven … Als het antwoord ‘nee’ is, dan is het beter om er niet te zwaar aan te tillen. En dat lukt me steeds beter.
Zit er een boodschap in? Linken met religie, geloven …? Of is het puur ‘fun’?
In ‘The Nerd Academy’ gaat het hoofdpersonage, Kathinka Bicho, op zoek naar zichzelf. Ze leert wat haar sterktes en zwaktes zijn én dat je in het leven nergens raakt als je niet doorzet. Dat is een belangrijke les die ik mijn leerlingen ook vaak meegeef. Iedereen heeft talenten. Vaak moeten ze die nog zoeken, maar als ze ze gevonden hebben, moeten ze ze met beide handen grijpen. Toch denken velen dat ze er dan ‘zijn’. Maar dat is pas het begin. Met talent alleen ben je niets. Je moet ervoor werken, er echt voor gaan. Je nek uitsteken en gaan voor waar je in gelooft. Als Jezus dat niet had gedaan, zou ik vandaag de dag geen les over hem geven.
Wie mocht je boek het eerst lezen?
Ik heb enkele testlezers. Mijn ouders, twee goede vriendinnen. Mensen waarvan ik weet dat ze hun oprechte mening zullen geven. Daarna gaf ik het boek door aan de uitgeverij.
Je bent godsdienstleerkracht, mama van 2 kleine kindjes … Wnneer doe jij dat allemaal? Wanneer schrijf jij?
Tussen middernacht en drie uur. Nee, gelukkig niet. Mijn eerste twee boeken werden geschreven toen ik nog maar één kindje had. Nu is het soms wel zoeken om er tijd voor vrij te maken. Tijdens het schooljaar lukt het me sowieso niet zo goed. Dan moet ik me focussen op mijn schoolwerk. Brainstormen kan wel, maar als ik aan een boek, toneelstuk … begin, moet ik me er echt in kunnen onderdompelen. Daarom schrijf ik vaak korte voorleesverhaaltjes tijdens het schooljaar en focus ik me op mijn boek tijdens de zomervakantie.
Hoe lang deed je erover om het boek te schrijven?
Het is moeilijk om er een concrete tijd op te plakken. Eerst brainstorm ik over de gebeurtenissen, personages … Daarna schrijf ik het boek van begin tot einde. Dat laat ik even rusten, om het daarna nog eens helemaal door te nemen. Dan volgt er nog een redactieronde, een laatste check … Ik denk dat ik er een kleine twee jaar mee bezig was.
Wat is moeilijk om te doen? En wat gaat vlot? Of stromen de woorden en ideeën zo vlot uit je pen?
Soms poppen de ideeën in mijn hoofd op. Dan heb ik echt een ‘schrijfdrang’. Als ik dan kan schrijven, want dat lukt praktisch gezien niet altijd, stromen de woorden meestal uit mijn pen. Soms begin ik ook te schrijven zonder dat ik een concreet idee heb. Dan sukkel ik vaak even, maar meestal kom ik gaandeweg dan toch op dreef. Als ik die stukken achteraf herlees, zijn ze vaak beter dan ik dacht.
Schrijf je met een pen of met je computer?
Beide. Ik houd er enorm van om te brainstormen en korte stukjes te schrijven met een pen. Zeker op vakantie doe ik dat vaak. De rust die ik dan vind zorgt voor creatieve ideeën. Maar als ik eenmaal aan het boek zelf begonnen ben, typ ik wel. Dat gaat gewoon ook veel sneller. De letters die je typt volgen je snelle gedachtegang.
Komen er nog meer boeken? Wat zijn de toekomstplannen?
Er zitten nog heel veel ideeën in mijn hoofd. Ik heb een opdracht voor een theaterstuk, er komt misschien een boek met mijn voorleesverhaaltjes … Daarna zou ik graag weer een jeugdboek schrijven.
Zou je graag voltijds schrijfster worden?
Ik zou graag meer tijd kunnen maken voor het schrijven, maar ik geef ook heel graag les. Ik denk dat ik het sociale aspect wel zou missen als ik voltijds auteur zou worden. Ik hoop dus op termijn een beetje af te bouwen als leerkracht, zodat er meer tijd vrijkomt voor het schrijven, maar ook voor de leerlingen die ik dan nog heb. Zo hoop ik hen nog beter te kunnen begeleiden.
Ben jij iemand die zelf veel boeken leest? Welke schrijver of schrijfster is je grote voorbeeld?
Ik lees ontzettend graag. Ik merk dat het me ook echt tot rust brengt als ik ’s avonds nog even kan lezen voor ik ga slapen. Dat lukt me, jammer genoeg, met mijn drukke leven niet altijd. Toch probeer ik er bewust tijd voor vrij te maken. Ik houd enorm van jeugdboeken, al lees ik natuurlijk ook graag literatuur voor volwassenen. Toch hebben de kinder- en jeugdboeken nog steeds impact op me. Ik heb zoveel grote voorbeelden: Annie MG Schmidt, Patrick Lagrou, Marc de Bel … Alle voorbeelden uit mijn jeugd zijn nog steeds mijn helden.
Waar droom je van?
Om zoveel mogelijk te kunnen genieten. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. De grote dromen die ik had toen ik kind was, heb ik voor een stuk kunnen verwezenlijken. Ik besef dat ik enorm veel geluk gehad heb in hoe mijn leven tot nu toe is verlopen. Ik besef dat dat een zegen is en dat ik van ieder moment moet profiteren.
Waar ben je het meest fier op tot nu toe in je leven?
Mijn kindjes, zeker weten. Het is een wonder om je eigen kinderen hun verhaal te zien maken. Hun boek zal ik nooit voor hen kunnen schrijven. Ik kan alleen maar meegenieten van op de zijlijn.
Het boek is voor +12, maar mogen volwassenen dat ook lezen?
Natuurlijk! Ik vind dat jeugdboeken altijd gelezen mogen worden door volwassenen. Ook wij hebben er soms eens nood aan om in een fantasiewereld te verdwijnen. De levenslessen die ik meegeef kunnen ook een eyeopener zijn voor volwassenen, daar ben ik zeker van.
Waarom moeten we jouw boek lezen?
Omdat het je een glimlach zal bezorgen! Mijn boek zorgt voor een heerlijk feel good moment. Hoop ik!
Waar kan het boek besteld worden? Hoe moeten we dat doen?
Als je een gesigneerd boek wil, dan kan je best mailen naar bieke.vanlaeken@gmail.com. Ik lever het boek aan huis in Zwevegem en omstreken. Je kan het boek ook bestellen in de boekhandels of via de site van de uitgeverij. (www.phoenixbooks.be). Wie het liever niet wil kopen zal het ook in de bibliotheek kunnen vinden.
Dank je wel, Bieke, en bij deze een hele dikke proficiat met jouw tweede boek!
