Ingrid Stragier is een mentaal sterke vrouw, die door haar fysieke beperkingen al van jonge leeftijd in het Savio-Instituut verblijft in Gits. Ook voor Ingrid zijn dit ongewone tijden en zeker nu de feestdagen eraan komen. Zus Gerda, die in Zwevegem woont en werkt, ging als reporter van Kerk & Leven langs met enkele vragen. En wij … mogen meeluisteren.
Dag Ingrid, stel jezelf even voor aan de lezers van Kerk & Leven.
Ik ben Ingrid, bijna 61 jaar (in januari). Al van mijn 3 jaar ben ik hier in het centrum in Gits. Dankzij mijn nonkel, die aalmoezenier was in dit centrum, kon ik hier al vroeg terecht.
Waarom verblijf je hier?
Door een stoornis in mijn ruggenmerg (Quadriplegie) en als baby had ik ook te kampen met zuurstoftekort. De extra zorgen die ik hier kan krijgen, kan ik elders niet krijgen. Uiteindelijk is alles vrij goed gekomen. Ik ben hier thuis. Hier heb al mijn vrienden en kennissen. Ik voel me hier heel goed!
Corona is in het land. Hopelijk is alles snel voorbij, maar ook bij jullie zal dit wel grote veranderingen hebben teweeggebracht?
Ja, klopt, alle activiteiten gaan nu door in ons ‘paviljoen’. Wij gaan niet meer op verplaatsing, tenzij even naar de kine. Iedereen krijgt heel wat minder bezoek. Voordien had je nog vaak eens een ‘spontaan bezoek’, iemand die even snel kwam piepen en goedendag zeggen. Dit valt nu allemaal weg natuurlijk. Soms is dit een harde noot om te kraken. We hebben gelukkig heel veel steun aan elkaar.
Op persoonlijk vlak heb ik wel een heel mooie herinnering aan de laatste weken. Mijn oogoperatie is (gelukkig) mogen doorgaan en sindsdien zie ik alles veel beter, dit werkt echt bevrijdend!
Hoe ziet een doorsnee dag er voor jou uit?
Ik heb eigenlijk weinig momenten waarop ik me verveel. Ik ben heel sociaal, een ‘tettergat’ (lacht). Naast mijn eeuwig praten, teken ik ook heel graag. Ook knutselen doen we vaak. Hierbij kan ik maar één hand gebruiken, maar toch lukt het me aardig!
En als variatie gaan we vaak op kooktour. Dan zoeken we iets nieuws om te maken. Onlangs was er tiramisu, een echte topper! ’s Avonds voor het slapen gaan, kijk ik nog gezellig een kerstfilm. En ik geniet ook vaak van goede muziek op ‘Radio Ter Duinen’.
Hoe heb je advent beleefd en hoe zag Kerstmis er voor jou uit?
Wij komen uit een heel katholiek nest en de advent is daarin heel belangrijk, omdat we dan hoopvol uitkijken naar de komst van Jezus, het Licht! En dat ging natuurlijk gepaard met de hoop dat Corona snel zal verdwijnen.
Voor Kerstmis hebben we een kleine viering. Niet op de dag zelf, want dan gaat het personeel bij hun gezinnetje vieren. Maar we krijgen een mooie viering die in elkaar is gezet door Ann, de pastoraal medewerker van het centrum. Dit is steeds een ingetogen, mooi moment. En vaak mag ik ook iets voorlezen!
En … daarna is het feest! We doen de pakjes onder de boom open en maken het extra gezellig. Helaas zijn we niet kunnen gaan shoppen, maar volgend jaar doen we dat dan dubbel!
Ingrid, heb je nog wensen voor 2021?
Dat iedereen de kans krijgt om zijn familiebanden terug te verstevigen. En dat die vuile ziekte snel uit ons leven verdwijnt. En dat ik op reis kan gaan met mij zus. Graag wil ik ook even Yves uit Sint-Denijs en Hans uit Boezinge danken. Dankzij hen en mijn iPad, kan ik ook eens praten met mensen van buiten het centrum.
Bedankt zus voor je tijd én de gezellige babbel! Het beste voor jou! Jij bent een dappere vrouw!