MERCI, Andres, Jef en Lieven!
Het team van de pastorale eenheid neemt afscheid van enkele leden. Andres Vandenborre, Jef Vancauwenberghe en Lieven Verhaeghe beslisten elk – om eigen redenen – om geen tweede termijn te starten in het team van de Pastorale Eenheid. Ze nemen na een engagement van 4 jaar afscheid te nemen van het team. Deze week laten we onze afscheidnemende teamleden graag aan het woord in uw favoriete weekblad!
‘Ook Jezus bracht mensen samen, en daar waar mensen samen zijn, is vriendschap en liefde aanwezig.’
We beginnen met de jongste van de drie, Andres.
Andres, mochten er mensen zijn die jou nog niet kennen, stel jezelf nog even voor!
Ik ben Andres Vandenborre, 37 jaar. Ik woonde 34 jaar op de Kappaert en werk als bediende in een marktonderzoeksbureau.
Andres Vandenborre
Hoe ben je destijds bij het team van de pastorale eenheid geraakt?
In 2015 heb ik het team vervoegd op vraag van wijlen dhr. Gilbert Dejonghe, die toen mijn buurman was in de Vredelaan. Ik kon me wel vinden in de ambitie om samen op weg te gaan naar meer samenwerking en eenheid binnen onze toenmalige drie parochies.
In totaal mocht ik vijf en een half jaar meewerken: eerst een anderhalf jaar de werking leren kennen én de teamopleiding gevolgd, en daarna de termijn van vier jaar als teamlid vervolmaakt.
Wat zijn je leukste herinneringen aan het team?
ie mooiste herinneringen zijn voor mij toch wel de aanstellingsviering van het team begin 2017, alsook de aanstellingsviering van E.H. Dirk Decuypere begin 2020. Maar eveneens alle initiatieven waarbij we doorheen de jaren samen een verschil hebben kunnen maken voor de mensen: de jaarlijkse nieuwjaarsdrink, de kledijshop, enzovoort.
Mooie herinneringen, even naar de toekomst kijken, hoe zie jij de nabije of verre toekomst van de pastorale eenheid?
Ik hoop en ben ervan overtuigd dat het nieuwe team verder en nog meer de samenwerking zal bevorderen in de nabije toekomst, niet alleen binnen de lokale kerkgemeenschap zelf, maar met de ganse Zwevegemse bevolking.
Wat de toekomst van de kerk betreft, zou er meer aandacht moeten zijn voor vrouwen, jongeren en de focus op het lokaal niveau, want daar kunnen we een groot verschil maken voor de mensen en voor elkaar.
Hoe ga je nu je vrije tijd invullen? Waar kunnen we je nog eens treffen?
Met de tijd die nu zal vrij komen, zal ik mij verder blijven inzetten voor JongKWB Zwevegem en de organisatie van Rock Kappaert. Met JongKWB Zwevegem organiseren we in normale tijden socio-culturele activiteiten voor gezinnen, mét en zonder kinderen, en singles tussen pakweg 25 en 45 jaar. Met Rock Kappaert organiseren we binnen de jaarlijkse Meifeesten op vrijdagavond een komende 9e editie met lokale rock- en metalbands. Altijd heel fijn om aan mee te werken. Ook enkele zondagvoormiddagen per jaar help ik mee bestellen in het verenigingenlokaal Den Doorn. Daar waar mensen bij elkaar komen, daar ben ik ook graag aanwezig (lacht).
Alhoewel ik nu in Harelbeke woon, ben ik dus nog heel vaak in Zwevegem te vinden. En sowieso zal ik het kerkelijke leven in en rond Zwevegem blijven volgen.
Van de jongste naar de meest ervaren rot, voor ons is het maar een kleine stap. Samen met Jef Vancauwenberghe vertrekt maar liefst 8 jaar ervaring in het team van de pastorale eenheid in Zwevegem. We gaan graag even mee op pad met Jef.
‘Mijn innige wens is dat het leven voor ieder zinvol en waardevol moge zijn!’
Mijn naam is Jef Vancauwenberghe, geboren te Zwevegem op 17 oktober 1947 in een gezin van 12 kinderen. Mijn vader was textielnijveraar, maar daarnaast ook reeds kort na de oorlog actief in de kerkfabriek Sint-Amandus, waarvan hij tot zijn trombose in 1970 voorzitter was. Hij was dan ook actief betrokken bij de bouw van de kerk op de Kappaert, St. Paulus en ook deze op de Kreupel.
Ik volbracht mijn middelbare studies te Carlsbourg in de provincie Luxemburg bij de broeders van de Christelijke scholen, om daarna aan de Universitaire faculteiten St.-Ignatius het master diploma TEW te behalen met onderscheiding.
In 1972 huwde ik met Kristine Persyn en hebben samen vier zonen die ons vier lieve schoondochters bezorgden en dan ook acht kleinkinderen schonken.
Wat deed je op professioneel vlak?
Mijn carrière startte in 1970 ik in de textielzaak van mijn vader, om deze na een korte doorloop op het kabinet van de staatssecretaris van Middenstand verder te zetten in de aannemerszaak van mijn schoonvader de Firma Persyn. Na een inloopperiode nam ik daar een beheersfunctie waar. Na mijn 65 jaar begon ik een uitloopperiode van een6-tal jaar om dan definitief de fakkel door te geven.
Je hebt twee periodes in het team achter de rug (samen 8 jaar), hoe ben je hier destijds aan begonnen?
Ons gezin is in het jaar 1978 zijn intrek gaan nemen in de Kwadestraat in Heestert, doch parochiaal “Knokke”. Gezien Kristine dagelijks aan de kerk stond omdat onze kinderen in de school ernaast onderwijs kregen, is ze dan ook vlug betrokken geweest in de pastorale werking. Al zeer vlug nam ze het voorzitterschap van de parochieraad waar. Met priester José Lefèvre startte ze met het maandelijks samenzijn in de parochiezaal na de hoogmis, waar ze met haar team zorgde voor een hapje en een drankje.
Zo werd ik dan ook betrokken in de parochiale werking. Met pastoor Dominiek Vercruysse werden de activiteiten verder uitgebreid met allerhande evenementen (klokkenmaal voor de nieuwe klokken, kappelletjestochten, acolietenwerking, enzovoort …). Zo stond ze als parochiaal contactpersoon aan de doopvont van het federaal team op onze gemeente.
In 2012 werd ze echter getroffen door een zware beroerte waardoor ze verplicht werd haar activiteiten stop te zetten. Ik werd dan door priester Dominiek gevraagd om de fakkel over te nemen, wat ik ook aanvaard heb, gezien ik reeds deels betrokken was. Ondertussen was onze gemeenschap veranderd in een federatie met de andere parochies van Zwevegem, zodat ik bij de omvorming tot een pastoraal team er reeds volop in stond.
Terugblikkend op vele jaren in het team, wat was het hoogtepunt of dieptepunt?
Het hoogtepunt voor mij en mijn echtgenote is zeker en vast de inhuldiging door de bisschop van onze nieuwe klokken in de kerk van Knokke waarvan Kristine en Marcel Gabriel, de toenmalige voorzitter van de Kerkfabriek, meter en peter waren van de twee nieuwe klokken. Ze had zich immers volop ingezet om de 50 % van de kosten te kunnen betalen, gezien deze door de parochie dienden gedragen te worden volgens de overeenkomst met de gemeente . Mijn grootmoeder is tenslotte ook meter van een klok in de St.-Amanduskerk.
Echter zijn er ook minpunten zoals bij het vertrek van priester Dominiek uit Knokke, waar met zijn vertrek de meeste activiteiten en dynamisme in Knokke lam gelegd werden op onelegante wijze. Maar laat ons snel die mindere periodes vergeten!
Hoe zie jij de toekomst van de Kerk en pastorale eenheid?
Wat ik vooral betreur is dat de kerkelijke hiërarchie er een niet dynamische werkwijze op na houdt en zodoende teveel achter de feiten aanloopt. We zitten nu eenmaal in een periode van secularisatie waar de kerkelijke waarden niet meer door de mensen geapprecieerd worden. Geef meer bevoegdheden aan de leken en vooral de vrouwen! Spijts de vrouw in de maatschappij actueel geëmancipeerd zou moeten zijn, merken wij dit niet zo erg bij de kerk! (In de anglicaanse kerk heeft men vrouwelijke priesters en bisschoppen!) Waarom ook vasthouden aan het celibaat? Een gehuwd man staat beter met zijn twee voeten in de maatschappij, meen ik.
De toekomst van onze kerk ligt in het steeds meer actief inzetten van leken en gelovigen, want de waarden van ons geloof zijn nog steeds actueel en zijn de basis van een evenwichtige, dienstbare en rechtvaardige gemeenschap, waar plaats is voor allen, mits wederzijds begrip en realiteitszin.
Jef, waar kunnen wij jou nog wel eens tegenkomen?
Sinds de jaren 80 ben ik ook actief in de Kerkfabriek van Knokke, waarvan ondertussen al een 30 jaar voorzitter. Bij het opstarten van het CKB Zwevegem in 2003 werd ik ook verkozen tot voorzitter, een mandaat die me ook in 2020 nog eens voor 3 jaar toegewezen werd!
Dus je blijft nog nauw betrokken bij de kerkgemeenschap, heb je daarnaast nog bezigheden?
Wat de andere mandaten betreft, zeggen mij zonen dat bij mijn rouwbericht (liefst zo laat mogelijk) een bijlage zullen moeten toevoegen.
Op beroepsvlak was ik bestuurder bij de nv Persyn – nv Dejotrans – nv Compostruct - De Federale Verzekering - De Bouwunie nationaal – Bouwunie Infra – Bouwunie West vlaanderen – nv Matexpo - WTCB – etc . Tevens ben ik emeritus Ere deken van de Arbeid.
Op onderwijsvlak ben ik of was ik betrokken bij het Fonds voor de Vakopleiding – VDAB – Voorzitter schoolraad RHZO College Zwevegem – ex bestuurder Syntra West provinciaal – Lid Syntra regioraad Kortrijk
Jef maakt deel uit van de ‘Ware vrienden Zwevegem’
En in mijn vrije tijd … ben ik ook voorzitter van de Muziekvereniging ‘De Ware Vrienden Zwevegem’, waar volgens mij naast de culturele ontwikkeling van onze leden door de muziek, het sociaal aspect een belangrijke rol speelt. Is de naam van onze vereniging ook niet ‘De Ware Vrienden’.
Ook ben ik jager en heb een jachtrivier in “De landing” te Beveren Ijzer. Jagen is niet zomaar het schietgebeuren maar vooral het beschermen, voederen en natuurlijk kweken van wild en een evenwicht te bewaren tussen wild en predatoren en natuur. Uiteraard wenst men na deze inspanningen dan ook wat vruchten te oogsten, om dan ook van een stuk wildgebraad te kunnen genieten. Hiertoe ben ik ook bestuurder van de Wildbeheerseenheid Westland.
Een hele boterham, ik ben zeker dat ik je daar wel ergens zal treffen! Het is duidelijk dat het geloof een belangrijke rol blijft spelen in uw leven. Wat is geloof voor jou?
Tijdens mijn actief bedrijfsleven betekende geloof vooral, te besturen volgens de richtlijnen van ons geloof, zijnde eerlijk en rechtvaardig te zijn voor onze medewerkers en personeel, maar ook ten opzichte van leveranciers en klanten. De werken die we uitvoerden, moesten zo perfect mogelijk gerealiseerd worden, zelfs soms tot eigen schade of verlies. Wijzelf en ons personeel dienden fier te zijn over wat we gerealiseerd hebben. Iedereen bij ons moest zich goed voelen in zijn vel én eerlijk te presteren.
We realiseerden verbindingen tussen de mensen door de aanleg van wegen, bruggen, tunnels of spoorlijnen met hun kunstwerken en viaducten. We zorgden dat de afvalwateren via behoorlijke rioolleidingen naar zuiveringsstations gebracht werden. We bouwden dan ook deze zuiveringsstations. Met de aangelegde drinkwaterleidingen brachten we het nodige drinkwater tot bij de verbruiker. Ook voor de consumptie bouwden we industriegebouwen. Is dat niet verder de wereld voor de mensen bewoonbaarder maken?
Het geloof is een levensvisie waardoor de wereld leefbaarder wordt voor iedereen. Het leert ons verdraagzaam en begripvol te zijn tegenover de medemens en zichzelf niet als een prioriteit te zien. Het evangelie en de Bijbel staan vol levenswijsheid, spijts dat bepaalde passages soms choquerend kunnen overkomen. Maar we moeten ze leren interpreteren.
Mijn innige wens is dat het leven voor ieder zinvol en waardevol moge zijn!
Ons derde afscheidnemende lid is een gepassioneerde fruitboer annex leerkracht, maar ik laat het hem liever zelf vertellen. Lieven Verhaeghe, het woord is aan u!
Stel jezelf even voor aan onze lezers.
Geboren in 1962, wonende in de Sint-Denijsstraat, naast de Kasteelbeek dus op grondgebied “Knokke”. In mijn jeugdjaren was ik echter misdienaar op de Kreupel, maar ging ik naar school in Knokke. Na enkele jaren in het buitenland ben ik in 1994 terug gekomen naar mijn roots. Ondertussen hadden we toen drie kinderen die eerst naar het schooltje op de Kreupel gingen maar toen de oudste moest verhuizen naar Knokke (na het tweede leerjaar in 1998), zijn we dan ook het parochiaal leven van Knokke ingedoken.
Lieven Verhaeghe
‘Kerk moet gedragen worden door de basis.’
Ook jij bent een stevig fundament geweest waar het team op kon bouwen, hoe ben je hier destijds ingerold?
In Knokke was ik lid van de beroemde “The Magnificent 7”, de 7 tenoren van het Maria Bernardakoor. Eén van de collega-tenoren heeft me dan gevraagd de parochieraad van Knokke te vervoegen, toen met pastoor Dominiek Vercruysse. Jaren later werd ik dan vanuit de parochieraad afgevaardigd om Knokke te vertegenwoordigen in “de Federatie”. Ik vermoed dat ik rond 2010 in het team ben gekomen, heel juist weet ik het niet meer.
Wat was jouw hoogtepunt in al die jaren?
Eigenlijk vond ik de verplichte opleiding tot lid van het pastoraal Team, wat doorging in de bossen van Torhout, een mooie ervaring. De gezamenlijke ritten naar Torhout in de grote Mercedes van Jef hebben ons toch wel meer samengebracht als een ‘echt team’. De opleiding werd dan ook afgesloten met de aanstelling als Pastoraal Team.
Daarnaast vond ik de aanstelling van de nieuwe pastoor Dirk ook heel mooi, voor mij was het de eerste keer dat ik de aanstelling van een pastoor op een parochie bewust heb meegemaakt. Spijtig genoeg zijn we dan na die aanstelling niet echt kunnen doorgaan om de gekende redenen.
Het meest trots ben ik op de sneukeltocht van de parochie (2008?) die werd georganiseerd door de parochieraad van Knokke kon rekenen op een massa deelnemers, die hier bij mij thuis dan vol-au-vent of stoverij hebben gegeten. Logistiek was die sneukeltocht wel een hele onderneming!
Zijn er ook punten die beter konden?
In de periode dat ik betrokken was in de parochie kwam de hiërarchische structuur van het “instituut kerk” mij soms wel belemmerend over net als de minder open vorm van communicatie.
Wat droom je, of wat wens je voor de toekomst van de pastorale eenheid?
De Kerk moet gedragen worden door de basis. Omwille van de eeuwenoude tradities in de katholieke kerk zijn we dit niet gewoon. Anderzijds is het ook wel zo dat die vrijwillige basis ook wel niet evident is. De meeste mensen hebben een andere dagtaak. Daarom moeten er inderdaad vele personen hun steentje bijdragen Dus nog een lange en moeilijke weg te gaan. Blijft nog altijd het probleem dat vele mensen heel negatief reageren op al wat maar iets met de kerk te maken heeft.
Wat nu, Lieven, wat ga je nu doen met je vrije tijd?
In mijn werk op school zijn er momenteel grote aanpassingen in de vakken die gegeven worden. Het maken van nieuwe lessen (en zoals dit jaar nieuwe online lesvormen) maken het dit jaar en de komende jaren (opleiding bachelor duurt 3 jaar) heel druk op professioneel vlak.
Waar kunnen wij, en de lezers, u nog eens tegenkomen?
Momenteel blijf ik nog in mijn kot maar het is toch de bedoeling dat we binnenkort het sociaal leven terug opnemen. De wekelijkse repetities in het zangkoor, een cultureel abonnement, het Zwevegems theater en het verenigingsleven zijn zaken die we nu toch allemaal missen. Ook zal ik wel nu en dan te horen zijn als lector tijdens de eucharistievieringen.
Naast mijn carrière in de parochie ben ik ook nog kleinfruitteler. In het klein produceren we dan verschillende soorten kleinfruit en verkopen het dan hier in de Sint-Denijsstraat. Heel bewust heb ik 20 jaar geleden gekozen voor kleinschalige productie om op die manier ook contact te behouden met de klant.
Lieven als ‘kleinfruitteler’.
Zijn er daarnaast nog verenigingen waar je lid van bent?
Momenteel staat het verenigingsleven op een heel laag pitje. Ik ben secretaris van de Landelijke Gilde. Zwevegem is heel verstedelijkt maar we moeten toch nog aandacht besteden aan het buitengebied. Ikzelf ben een buitenmens en traditioneel was/is de kerk ook belangrijk in het leven van de mensen die zich verbonden voelen met de natuur en de levenscyclus in de natuur. Zo zijn ‘De vruchten der aarde’ en Sint-Elooi belangrijke dagen in de kalender van de Landelijke gilde. Hopelijk kan er dit jaar terug gestart worden met activiteiten rond die periode van de vruchten der aarde. Dit is rond Hemelvaart, voor de mensen die niet vertrouwd zijn met die kalender.
Wat betekend geloof in jouw leven?
Voor mij zijn het vooral de ideeën van Jezus die mij aanspreken. Daarom vind ik het wel belangrijk dat we duiding krijgen bij de lezingen in de misvieringen. Ik kan me dan wel eens ergeren aan het feit dat ons instituut Kerk soms wel het tegenovergestelde doet wat wordt voorgesteld in de geschriften.
Bedankt Andres, Jef en Lieven, voor alle jaren in het team van de pastorale eenheid, voor de fijne samenwerking en voor alles wat jullie al gedaan hebben voor de kerk in Zwevegem!
