Op 7 mei was het zover. De eerste maal aan de tafel van de Goede Herder die al zijn schapen bij naam kent. Josefien, Matheo, Audrey, Jona, Timéo, Emma, Lila, Eurielle en Senn, hun naam een toverwoord. Ze wilden echt behoren tot de grote vriendengroep rond Jezus en waagden de sprong. Ze verwelkomden dan ook iedereen met veel enthousiasme.
We beseften vervolgens dat leven als een goede Herder niet altijd makkelijk is maar ook in die moeilijke momenten blijft de Heer onze vriend. Het is in de verhalen dat we Hem leren kennen. Elk verhaal laat iets liggen op de bodem van ons hart en dat gebeurde ook met het verhaal van de Eerste lezing. Brood in de hand, het verhaal van een Parijse bakker, bij wie de mensen niet alleen hun brood kochten maar waar lief en leed werd gedeeld. Waar mensen samen zijn om brood te breken en te delen, daar is de Heer. Dat bleek ook uit het Evangelie toen de kinderen het Godly Play verhaal van de Goede herder en de Wereldgemeenschap naspeelden. Ook al zien we hem niet. Hij is in het brood, en in de wijn.
We zijn overigens niet alleen aan de tafel van de Heer. Communie is gemeenschap. Jong, oud, klein, groot, we zijn allemaal welkom dus maakten we een kring rond die tafel van de Goede Herder samen met de kinderen, Jean-Paul, enkele ouders, grootouders, meters, peters, broers en zussen.
De Goede Herder, de rode draad doorheen de viering, doorheen ons hele leven. De kinderen gaven hun ouders een houten Goede Herder met schaapje om hun ouders eraan te herinneren een goede herder te zijn. Als aandenken aan deze mooie dag en de tafel van de Goede herder kregen de kinderen op hun beurt een mok met hun groepsfoto op. Dankbaar voor zovele talenten in onze gemeenschap, van muziek (Sandy), zang (het koor), tot knutselen (Rita) en organisatie (Linda). Al die andere inspirerende helpende handen. Een duw in de rug, een ‘high five’ erbij. Laten we allemaal zoals de Goede Herder zijn en enthousiast met de communicanten meeroepen: Wij gaan ervoor!
Sofie
