“O Jezus, hoe zou ik toch aan alle kleine zielen kunnen vertellen hoe onzegbaar liefdevol je bent!”
In vele Vlaamse kerken is er wel een beeld te vinden van de heilige Theresia van het kindje Jezus. Ze wordt ook de kleine Theresia of de heilige Theresia van Lisieux genoemd. Voor velen is zij ook vandaag nog een grote voorspreekster bij de Heer.
Wie is zij?
Thérèse Martin werd geboren op 2 januari 1873 in het Franse Alençon. Haar ouders waren diepgelovige mensen. Theresia was uitzonderlijk vroom, maar stond ook bekend om haar wilskracht en gevoel voor humor.
Op zeer jonge leeftijd verlangde ze al naar het kloosterleven, terwijl ze daar volgens de regels te jong voor was. Ze ging tot bij de paus om een uitzondering te verkrijgen. Met zijn toestemming treedt Theresia op haar 15de uiteindelijk toch in bij de Karmelietessen in Lisieux.
In 1890 deed ze haar professie en in 1893 kreeg zij de zorg over de novicen toebedeeld.
In 1896 sterft ze, amper 24 jaar oud, aan de gevolgen van tuberculose.
Ze leidde ogenschijnlijk een vrij onopvallend leven als kloosterlinge; er leek niets bijzonders over haar te vertellen… Maar de laatste twee jaren van haar leven had Theresia, in opdracht van twee opeenvolgende oversten, haar biografie geschreven, de ‘Geschiedenis van haar ziel’. Daarin schrijft ze over haar ontdekking van de korte, kleine weg naar heiligheid; zij zag dat ze niet tot grote daden in staat was, maar begreep dat zij -om heilig te worden- zich alleen maar in haar kleinheid aan Gods liefde hoefde toe te vertrouwen.
Theresia heeft het niet altijd gemakkelijk gehad; al toen zij vier jaar was, overleed haar moeder, op haar tiende maakte ze een ernstige ziekte door, ze kende ook momenten van grote geloofstwijfel en Godsverlatenheid. Maar zij is gaan inzien dat ook in die donkere momenten, God aan het werk is.
Tegen de tijdsgeest in (de gedachte dat je Gods liefde moet verdienen), ontdekte zij Gods onvoorwaardelijke liefde. Die liefde, was haar roeping, zo schrijft ze. En vanuit haar verbondenheid in liefde met Jezus, beminde ze ook haar medezusters.
Theresia wist dat het sterven niet het einde van alles zou zijn. Ze beloofde dat ze vanuit de hemel rozen zou laten regen op aarde na haar dood. Dat er nog steeds mensen zo diep door haar geraakt worden, laat zien dat de rozenregen nog niet voorbij is.
De kleine weg naar heiligheid van de kleine Theresia: leven uit de liefde!
- Vraag je af wat God met je leven wil. Wat is jouw roeping? Wat is de weg die Hij van jou verlangt en ga er voor! Niet aarzelen, maar doen! Dat maakt je uiteindelijk gelukkig!
- Wat je roeping ook is, weet dat Jezus bij je is, weet Hem aan je zijde, Hij houdt van je! Wat je roeping ook is, probeer van de mensen op je levenspad te houden. Zie je medemensen als mensen die God op je pad heeft gezet om van te houden.
- Om heilig te worden moet je geen grootse dingen doen, maar je in je kleinheid aan God toevertrouwen.
- Ook in moeilijke en donkere momenten blijven vertrouwen op de eeuwige liefde van God; ook dán blijven geloven dat Hij er is, ook dán blijven geloven dat Hij van ons houdt.
- We mogen geloven dat het niet eindigt wanneer we sterven.
We mogen thuiskomen bij Jezus; in liefde en gebed blijven we verbonden met onze dierbaren.
(Bron: o.m. Heiligen.net, Ignis, pastoor Penne)
Theresia van Lisieux werd heiligverklaard op 17 mei 1925. Ter gelegenheid van haar honderdste sterfdag werd ze door paus Johannes-Paulus II uitgeroepen tot kerklerares. Ze wordt gevierd op 1 oktober.
Zij is o.m. patrones van de missies. Ze wordt afgebeeld met rozen in haar armen.
